Δημόσιες συμβάσεις∙ ματαίωση διαγωνισμού∙ επίκληση αύξησης ελάχιστου νόμιμου εργατικού κόστους σε ποσοστό 18%, μέσω διαδοχικών νομοθετικών παρεμβάσεων, με αποτέλεσμα να έχει ανατραπεί ουσιωδώς το οικονομικό αντικείμενο της σύμβασης και να τίθεται σε κίνδυνο η αποτελεσματική εκτέλεσή της∙ πλην όμως, ουδόλως αναφέρεται στην προσβαλλόμενη ή/και στις απόψεις της αναθέτουσας, ποιο είναι το ελάχιστο νόμιμο εργατικό κόστος που έλαβε υπόψιν της για τη σύνταξη του προϋπολογισμού της υπό ανάθεση σύμβασης, ούτε παρατίθενται αναλυτικοί υπολογισμοί του ελάχιστου εργοδοτικού κόστους εκτέλεσής της, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά τις αυξήσεις των κατώτατων μισθών, ώστε να τεκμηριώνεται πλήρως, ειδικώς και επαρκώς, ότι, λόγω της επικαλούμενης αύξησης, το εργοδοτικό κόστος πλέον υπερβαίνει κατά τέτοιο ποσό τις τιμές που προσφέρθηκαν από τους διαγωνιζομένους αλλά και τη σχετική πρόβλεψη που υφίσταται στον προϋπολογισμό του διαγωνισμού, ώστε η υπό κρίση διαγωνιστική διαδικασία να οδηγείται σε ανατροπή του οικονομικού θεμελίου της προς ανάθεση σύμβασης και σε αδυναμία ομαλής εκτέλεσης αυτής∙ ούτως, δεν προκύπτει ότι έχει πράγματι επέλθει ουσιώδης μεταβολή των οικονομικών παραμέτρων, ιδίως δεν αποδεικνύεται ότι η επικαλούμενη ανατροπή του οικονομικού αντικειμένου καθιστά δυσχερή την επιτυχή εκτέλεση της σύμβασης∙ επιπροσθέτως, και ανεξαρτήτως των ανωτέρω, δοθέντος ότι, βάσει της παρ. 3 του άρθρου 7 ν. 4965/2022, παρέχεται στη αναθέτουσα αρχή η δυνατότητα εφαρμογής της διάταξης της παρ. 10 α΄ του άρθρου 53 ν. 4412/2016, η απουσία αυτής της δυνατότητας, πολλώ μάλλον η αξιολόγηση των συνεπειών της εφαρμογής της ως άνω διάταξης στον υπό κρίση διαγωνισμό, καθιστά τη ματαίωση του, προδήλως αναιτιολόγητη και ευθέως παραβιάζουσα την αρχή της αναλογικότητας, διότι η αναθέτουσα όφειλε να παραθέσει ειδικώς, πλήρως και επαρκώς τους λόγους για τους οποίους επιλέγει το έσχατο μέσο της ματαίωσης διαγωνισμού, εφόσον συντρέχουν ηπιότερα νόμιμα μέσα για την διάσωση της διαγωνιστικής διαδικασίας, η οποία μάλιστα βρίσκεται σε τελικό στάδιο∙ τέλος το γεγονός ότι δεν ενδιαφέρει την αναθέτουσα η εκτέλεση του συμβατικού αντικειμένου για περίοδο ενός έτους, καθώς επιθυμεί σύμβαση μεγαλύτερης διάρκειας, η οποία εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά της, δεν συνιστά νόμιμο λόγο ματαίωσης της διαδικασίας, καθώς ο κανονιστικός νομοθέτης δεν επιτρέπει ματαίωση ερειδόμενη μόνον στη διαφορετική εκτίμηση των ιδίων πραγματικών περιστατικών, τα οποία έλαβε υπόψη η αναθέτουσα αρχή για την προκήρυξη του διαγωνισμού.