Αρχική σελίδα Αναζήτηση Sakkoulas-Online.gr
Αναζήτηση  |  Online Συνδρομές  |  Επικαιρότητα  |  Με μια ματιά  |  Σχετικά  |  Βοήθεια  |  Συχνές ερωτήσεις  |  Επικοινωνία  |  Sakkoulas.gr

Πρόσφατη νομολογία


 

12 Ιουν 2019

ΔΠρΛαμ 212/2019: Μόνη η κατάθεση στο Δικαστήριο της αγωγής δεν αρκεί για τη διακοπή αυτής, αλλά απαιτείται και επίδοσή της

Λαμβανομένων υπόψη ότι: α) οι ένδικες αξιώσεις αποκατάστασης της ζημίας και της ηθικής βλάβης της ενάγουσας υπόκεινται στην κατά το άρθρο 90 παρ.1 του ν.2362/1995 πενταετή παραγραφή, η οποία αρχίζει, σύμφωνα με το άρθρο 91 του ν.2362/1995, από το τέλος του οικονομικού έτους εντός του οποίου γεννήθηκαν και κατέστη δυνατή η δικαστική τους επιδίωξη, β) εν προκειμένω, η γενεσιουργός της επελθούσας εις βάρος της ενάγουσας ζημίας παράνομη, κατά τους ισχυρισμούς της συμπεριφορά εκδηλώθηκε με πράξεις και παραλείψεις των οργάνων του εναγομένου κατά την ασφαλτόστρωση της οδού έμπροσθεν της οικίας της, συνεπεία των οποίων επήλθαν ζημίες στο ακίνητό της, αφού τα όργανα εκτέλεσης εργασιών, στα πλαίσια της τσιμεντόστρωσής της ως άνω οδού, δεν προέβησαν στη λήψη μέτρων για την αποφυγή της απορροής των βρόχινων υδάτων στην οικία της, ενώ και οι υφιστάμενες εγκάρσιες κλίσεις ήταν αντίθετες. Το έργο τούτο κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, γεγονός το οποίο δεν αρνείται το εναγόμενο, ολοκληρώθηκε περίπου ένα μήνα από την έναρξή του (Αύγουστος του 2010), οπότε οι αξιώσεις της ενάγουσας γεννήθηκαν και κατέστη δυνατή η δικαστική τους επιδίωξη περί τον Σεπτέμβριο του 2010, ήτοι όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στον παρακείμενο σε σχέση με το ακίνητό της δρόμο, οπότε και επήλθαν οι επιζήμιες συνέπειες των, επικαλούμενων ως παράνομων, παραλείψεων του εναγομένου Δήμου, κι η παραγραφή των ενδίκων αξιώσεων άρχισε από το τέλος του οικονομικού έτους κατά το οποίο γεννήθηκαν, κατά τα ανωτέρω, και ήταν δυνατή η δικαστική τους επιδίωξη, ήτοι από τις 31-12-2010, γ) η ένδικη αγωγή κατατέθηκε μεν στο Δικαστήριο στις 20-05-2013, πλην, όμως, δεν επιδόθηκε αντίγραφο αυτής στον εναγόμενο Δήμο από την ενάγουσα, προκειμένου να επέλθει, όπως απαιτεί, πλέον, η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 75 του Κ.Δ.Δ., διακοπή της αρχόμενης από 31-12-2010 παραγραφής, αλλά αντίγραφο αυτής επιδόθηκε στο εναγόμενο νομικό πρόσωπο με επιμέλεια, κατόπιν έγγραφης παραγγελίας, του Δικαστηρίου στις 14-12-2017, δ) η κατά τα ανωτέρω αρχόμενη στις 31-12-2010 παραγραφή των ενδίκων αξιώσεων της ενάγουσας συμπληρώθηκε στις 31-12-2015, δοθέντος ότι από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι συνέτρεξαν νόμιμοι λόγοι αναστολής ή διακοπής της παραγραφής καθώς, μόνη η κατάθεση στο Δικαστήριο της κρινόμενης αγωγής στις 20-05-2013 δεν αρκεί για τη διακοπή αυτής, αλλά απαιτείται επίδοσή της, ενώ ούτε από την επίδοση της εξώδικης όχλησης επήλθε τέτοια, που σε κάθε περίπτωση δεν εμπεριείχε αίτημα αποζημίωσης υφισταμένης ζημίας, κρίνεται ότι, ανεξαρτήτως της βασιμότητας ή μη των απαιτήσεων της ενάγουσας, καθώς και του ότι μέρος της χρηματικής ζημίας που επικαλείται είναι μελλοντική και αβέβαιη, οι ένδικες αξιώσεις της που απορρέουν από τις ανωτέρω επικαλούμενες ως παράνομες πράξεις και παραλείψεις του εναγομένου έχουν υποπέσει στην προβλεπόμενη από το άρθρο 90 παρ.1 του ν.2362/1995 πενταετή παραγραφή.

 

 

Σύνδεσμος

 
ΔΠρΛαμ 212/2019 - Πλήρες κείμενο