Οι αξιώσεις του ενάγοντος περί χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης που σωρεύονται στο ίδιο δικόγραφο δεν είναι συναφείς μεταξύ τους, καθώς δεν στηρίζονται στην ίδια νομική βάση ούτε σε όμοια κατά τα ουσιώδη στοιχεία πραγματική βάση. Περαιτέρω, ο ενάγων για την θεμελίωση των αιτημάτων του, όπως αυτά αναλύονται στις προσκομιζόμενες αιτήσεις – καταγγελίες, αλλά και στο δικόγραφο της αγωγής, επικαλείται την ιδιότητα του πολίτη και του κυρίου ιδιοκτησίας και κατοίκου στον εναγόμενο Δήμο, ισχυριζόμενος ότι η ιδιότητα αυτή από μόνη της του προσδίδει προφανές έννομο συμφέρον να ελέγξει την νομιμότητα των πράξεων ή παραλείψεων των οργάνων του εναγομένου, χωρίς, όμως, να προσδιορίζει ειδικότερα πως ο ίδιος βλάπτεται από τις εν λόγω πράξεις προσκομίζοντας συγκεκριμένα προς τούτο στοιχεία. Υπό τα δεδομένα αυτά, δεν υπήρχε υποχρέωση της Διοικήσεως να αποφανθεί επί των αιτημάτων του, καθόσον, μόνο το γενικό ενδιαφέρον του πολίτη για την τήρηση της νομιμότητας και την εφαρμογή των κειμένων διατάξεων δεν καθιδρύει τέτοια υποχρέωση.