Πρόσφατη νομολογία


30 Ιαν 2020

ΔΠρΑθ 16129/2019: Αντισυνταγματικότητα περικοπών συντάξεων Δικαστικών Λειτουργών, τρόπος υπολογισμού ποσού κύριας σύνταξης & αρμοδιότητα Ελεγκτικού Συνεδρίου

Το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο είναι αναρμόδιο για την εκδίκαση της ένδικης διαφοράς, καθ’ ο μέρος αφορά στην αμφισβήτηση του τρόπου υπολογισμού του ποσού της κύριας σύνταξης του ενάγοντος από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, για το κρίσιμο χρονικό διάστημα, δεν έχει ως αντικείμενο ασφαλιστική διαφορά, κατ’ εφαρμογή της ασφαλιστικής νομοθεσίας επ’ ευκαιρία ασφαλιστικών παροχών σε κοινούς ασφαλισμένους και σε υπαλλήλους εν γένει του Δημοσίου και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου. Η διαφορά υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, στο οποίο και παραπέμπεται αγωγή παραπέμπεται, καθ’ ο μέρος, μ’ αυτήν, οι ενάγοντες ζητούν, υπό την ιδιότητά τους ως συνταξιούχων του Δημοσίου, να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου Ε.Φ.Κ.Α. να καταβάλει ως αποζημίωση, κατ’ άρθρο 105 ΕισΝΑΚ, άλλως με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού (άρθρ. 904 επ. ΑΚ), στο μεν πρώτον από αυτούς, i) το ποσό των … ευρώ, που αντιστοιχεί, κατά τους ισχυρισμούς του, στις μη νόμιμες περικοπές, οι οποίες επιβλήθηκαν στην κύρια μηνιαία σύνταξή του, δυνάμει των ν. 3865/2010, 4051/2012 και 4093/2012, κατά το χρονικό διάστημα από .../.../2015 έως .../.../2018, και ii) το ποσό των … ευρώ, που αντιστοιχεί, κατά τους ισχυρισμούς του, στις μη νόμιμες περικοπές Δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος αδείας επί της ίδιας σύνταξης, οι οποίες επιβλήθηκαν κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα, στη δεύτερη δε από αυτούς, i) το ποσό των … ευρώ, που αντιστοιχεί, κατά τους ισχυρισμούς της, στις μη νόμιμες περικοπές, οι οποίες επιβλήθηκαν στην κύρια μηνιαία σύνταξή της, δυνάμει των ν. 3865/2010, 4051/2012 και 4093/2012, κατά το χρονικό διάστημα από .../.../2015 έως .../.../2018, και ii) το ποσό των … ευρώ, που αντιστοιχεί, κατά τους ισχυρισμούς της, στις μη νόμιμες περικοπές Δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος αδείας επί της ίδιας σύνταξης, οι οποίες επιβλήθηκαν κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα. Απορρίπτεται η αγωγή ως απαράδεκτη, καθ’ ο μέρος αφορά στις αξιώσεις αποζημίωσης των εναγόντων έναντι του εναγόμενου Ε.Φ.Κ.Α., υπό την ιδιότητά τους ως συνταξιούχων του Τομέα Ασφάλισης Νομικών αυτού, λόγω μη νόμιμων περικοπών των συντάξεων, που ελάμβαναν από τον εν λόγω Τομέα, δυνάμει των ν. 4051/2012 και 4093/2012, για το χρονικό διάστημα από .../.../2015 έως .../.../2018. Δεκτή εν μέρει η αγωγή, καθώς οι μειώσεις που επήλθαν στη σύνταξη των εναγόντων, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ν. 4051/2012 και του ν. 4093/2012, είναι αντίθετες στο Σύνταγμα και το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. και, συνεπώς, μη νομίμως περικόπηκαν, κατά τα αντίστοιχα ποσά, οι συντάξεις που έλαβαν οι ενάγοντες, κατά το ένδικο χρονικό διάστημα από .../.../2015 έως .../.../2018 από τον Τομέα Ασφάλισης Νομικών του Ε.Φ.Κ.Α..


Σύνδεσμος

ΔΠρΑθ 16129/2019 - Πλήρες κείμενο »