Ακύρωση έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου με ανακοπή∙ η λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης αντιβαίνει στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, όταν τα μέτρα αυτά επιβάλλονται σε περιουσιακά στοιχεία οφειλέτη του Δημοσίου πολύ μεγαλύτερης αξίας από άλλα περιουσιακά του στοιχεία, μικρότερης αξίας, από τα οποία δύναται το Δημόσιο να ικανοποιήσει την απαίτησή του∙ το Δικαστήριο, λαμβάνει υπόψη: α) το ύψος της συνολικής (περιλαμβανομένων προσαυξήσεων) οφειλής του εφεσίβλητου προς το Ελληνικό Δημόσιο (7.799,75 ευρώ), β) την εκτιμηθείσα αξία του κατασχεθέντος ακινήτου του (37.500 ευρώ), η οποία είναι πολλαπλάσια (σχεδόν πενταπλάσια) της ανωτέρω οφειλής, γ) ότι το ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία του εφεσίβλητου και δ) ότι, το εκκαλούν, δεν προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας, ούτε ότι εξάντλησε τη λήψη ηπιότερου μέτρου, σε βάρος του εφεσίβλητου, πριν την κατάσχεση επί της κατοικίας του, ούτε και ότι προέβη σε ουσιαστική έρευνα, ώστε να διαπιστώσει αν η αξία των λοιπών ακινήτων του ήταν ικανή ή όχι για την ικανοποίηση των συγκεκριμένων απαιτήσεών του, όπως, κατ’ εφαρμογή της αρχής της χρηστής διοίκησης, είχε υποχρέωση. Περαιτέρω, παρόλο που η κρίση του Προϊσταμένου της ΔΟΥ για τη λήψη των μέτρων που προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 9 ΚΕΔΕ είναι ελεύθερη και οι διατάξεις του ΚΕΔΕ δεν εξαιρούν την πρώτη κατοικία από την επιβολή κατάσχεσης, η ένδικη κατάσχεση δεν παρίσταται πρόσφορη και κατάλληλη για την εξόφληση του ένδικου χρέους.