Ιθαγένεια∙ ο εθνικός νομοθέτης έχει την δυνατότητα να εκτιμά εκάστοτε τις συγκεκριμένες συνθήκες (πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές) και να καθορίζει τις προϋποθέσεις κτήσεως της ελληνικής ιθαγένειας κατά τρόπο χαλαρότερο ή αυστηρότερο∙ ο δικαστής δεν έχει την εξουσία να διευρύνει το πεδίο εφαρμογής των οικείων διατάξεων, οι οποίες είναι στενώς ερμηνευτέες∙ δοθέντος ότι δεν κατοχυρώνεται ατομικό δικαίωμα κτήσεως ιθαγένειας, η εφαρμογή των νέων ρυθμίσεων και επί των ήδη εκκρεμών αιτήσεων, κατά τις ρητές διατάξεις των άρθρων 37 και 38 ν.4873/2021, δεν προσκρούει στις γενικές αρχές του κράτους δικαίου, της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, εφόσον δε, περαιτέρω, οι ως άνω διαχρονικού δικαίου διατάξεις, τυγχάνουσες εφαρμογής σε όλες ανεξαιρέτως τις εκκρεμείς κατά την 1η.4.2021 αιτήσεις πολιτογραφήσεως, ερείδονται σε κριτήρια γενικά και αντικειμενικά, δεν αντίκεινται ούτε στην γενική αρχή της ασφάλειας δικαίου και, συνεπώς, θεμιτώς, κατά το Σύνταγμα, προβλέφθηκε ότι οι διατάξεις του άρθρου 5Α ΚΕΙ, όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν, καταλαμβάνουν και τις εκκρεμείς αιτήσεις, οι οποίες είχαν υποβληθεί πριν από την έναρξη ισχύος του ν.4735/2020∙ η επί μακρόν διατήρηση της ισχύος ενός ευνοϊκού για ορισμένη κατηγορία προσώπων νομοθετικού καθεστώτος δεν αποτελεί, κατά το Σύνταγμα, πρόσκομμα για την μεταβολή του∙ ο κοινός νομοθέτης δεν κωλύεται, κατ’ αρχήν, από τις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης να εισάγει ρυθμίσεις διαφορετικές από αυτές που ίσχυαν στο παρελθόν και προς τις οποίες είχαν προσαρμοσθεί ή αποβλέψει οι διοικούμενοι, έστω και αν θίγονται υφιστάμενα δικαιώματα ή συμφέροντα αυτών, αρκεί η επιχειρούμενη ρύθμιση να χωρεί κατά τρόπο γενικό, απρόσωπο και αντικειμενικό∙ τα εισοδηματικά κριτήρια που τίθενται με την διάταξη του άρθρου 5Α ΚΕΙ, όπως ισχύει, αντανακλούν την ελάχιστη ετήσια δαπάνη διαβίωσης∙ εξάλλου, οι ενδιαφερόμενοι δύνανται, μετά την απόρριψη της αρχικής αίτησής τους, να υποβάλουν νέα αίτηση επιδιώκοντας την πολιτογράφησή τους βάσει νέων δικαιολογητικών, που πιστοποιούν την μεταγενέστερη οικονομική ένταξή τους στην Χώρα και, επομένως, δεν τίθεται ζήτημα παραβιάσεως των αρχών της χρηστής διοίκησης και της αναλογικότητας.