Προσφυγή ΔΕΥΑ κατά απόφασης Α.Α.Δ.Ε., με την οποία απορρίφθηκε ενδικοφανής προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2015) και πράξης επιβολής προστίμου∙  η δομή και η οργάνωση, καθώς και η χρηματοδότηση των ΔΕΥΑ ταυτίζεται με την έννοια της δημόσιας επιχείρησης∙ πότε ένα νομικό πρόσωπο δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα και επομένως δεν είναι υπόχρεο σε φορολογία εισοδήματος∙ λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) ο νομοθέτης όρισε τα υποκείμενα του φόρου εισοδήματος, στα οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων και τα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ΝΠΙΔ, των οποίων εξαίρεσε από το φόρο αποκλειστικά τα κάθε είδους έσοδα που πραγματοποιούνται για την εκπλήρωση του σκοπού τους, τα οποία δεν αποτελούν αντικείμενο του φόρου, β) η προσφεύγουσα δημοτική επιχείρηση λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος, με κριτήρια επιδιώξεως οικονομικού αποτελέσματος, με την έννοια όχι της κερδοσκοπίας, αλλά της δημιουργίας των οικονομικών δυνατοτήτων για την επίτευξη των βασικών σκοπών της που είναι να μεριμνά για τον συνεχή εφοδιασμό όσων κατοικούν ή διαμένουν στην περιφέρειά της με επαρκή για τις προσωπικές και οικογενειακές τους ανάγκες ποσότητα πόσιμου ύδατος, ταυτοχρόνως δε για την κρίσιμη για την δημόσια υγεία παροχέτευση των ακάθαρτων υδάτων και των λυμάτων, γ) το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων της προέρχεται από υπηρεσίες ύδατος, η τιμολόγηση των οποίων δεν συνδέεται με επιχειρηματική δραστηριότητα, αφού το ύδωρ αποτελεί κοινωφελές αγαθό και όχι εμπορικό προϊόν και δ) το τυχόν πλεόνασμα των εσόδων αυτών, ανεξαρτήτως του ύψους τους, πάντως χρησιμοποιείται για την εκτέλεση του σκοπού της επιχείρησης και δεν προσδίδει στην προσφεύγουσα κερδοσκοπικό χαρακτήρα, κρίνει ότι το ποσό των επισφαλών απαιτήσεων προήλθαν, όπως δεν αμφισβητείται από τη φορολογική αρχή, από την τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος και συνεπώς εσφαλμένως προστέθηκαν ως λογιστικές διαφορές στα φορολογητέα έσοδα της προσφεύγουσας, κατά την κρινόμενη χρήση, μη υπαγόμενα σε φορολογία εισοδήματος.