Οι μειώσεις που επήλθαν στην κύρια σύνταξη του εφεσιβλήτου κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 6 του ν. 4051/2012 και του άρθρου πρώτου παρ. ΙΑ υποπαρ. ΙΑ.5 περ. 1 του ν. 4093/2012, είναι αντίθετες στο Σύνταγμα και το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, επομένως μη νομίμως περικόπηκε κατά τα αντίστοιχα ποσά η κύρια σύνταξη που αυτός έλαβε από το Ε.Τ.Α.Α. και ακολούθως από τον Ε.Φ.Κ.Α. Συνεπώς, λόγω της παράνομης αυτής μείωσης, δημιουργείται ευθύνη του εκκαλούντος ν.π.δ.δ. προς αποζημίωση του ανωτέρω, σύμφωνα με τα άρθρα 105-106 του Εισ.Ν.ΑΚ. και ειδικότερα να καταβάλει σε αυτόν, τόσο τις διαφορές συντάξεων για το από 1-7-2015 έως 30-6-2017 χρονικό διάστημα, οι οποίες, βάσει των οικείων μηνιαίων ενημερωτικών σημειωμάτων συντάξεων, ανέρχονται στο ποσό των 3.070,32 ευρώ {40,97 ευρώ (μείωση βάσει του ν.4051/2012) ×24 μήνες + 86,96 ευρώ (μείωση βάσει του ν.4093/2012) ×24 μήνες}, που δεν αμφισβητείται από το εκκαλούν, όσο και αυτό των 500,00 ευρώ, για το οποίο το τελευταίο δεν αντιτίθεται ειδικότερα, ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη ο καθ’ ου, εξαιτίας των παρανόμων ενεργειών του εν λόγω ασφαλιστικού φορέα, νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής (30-6-2017), όπως ορθώς και νομίμως κρίθηκε και με την εκκαλούμενη απόφαση, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου, ως αβασίμων.