Με την υπό κρίση έφεση, ο εκκαλών ζητά παραδεκτώς την εξαφάνιση της 13346/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε η από 12.12.2011 αγωγή του, με την οποία ζητούσε να υποχρεωθεί το Ελληνικό Δημόσιο να του καταβάλει το ποσό των 15.000 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, κατ' εφαρμογή των άρθρων 105 Εισ.Ν.Α.Κ. και 57, 932 Α.Κ. ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, εξαιτίας της παράνομης, όπως υποστηρίζει, προσαγωγής και κράτησής του στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής, για χρονικό διάστημα άνω των τριών ωρών στις 6.5.2010. Ειδικότερα, με την κρινόμενη έφεση προβάλλεται ότι η εκκαλούμενη απόφαση ερμήνευσε εσφαλμένα τις διατάξεις του π.δ.141/1991, του ν. 2800/2000 και του ν.δ. 3365/1955, δεν αιτιολόγησε την ανυπαρξία πραγματικής αιτίας της προσαγωγής και της κράτησής του καθώς και εσφαλμένα έκρινε ως νόμιμη την κράτηση και τη διάρκεια αυτής. Λαμβάνοντας υπόψη, τα εκτεθέντα γεγονότα το Δικαστήριο κρίνει ότι εσφαλμένα η εκκαλούμενη απόφαση κατέληξε στην κρίση περί ανυπαρξίας παρανομίας στις ενέργειες των αστυνομικών οργάνων, τόσο για την προσαγωγή όσο και για την κράτηση του εκκαλούντος. Και τούτο διότι, αν και μεταξύ των καθηκόντων αυτών, ήτοι της πρόληψη διάπραξης εγκληματικών ενεργειών, προβλέπεται η προσαγωγή και η κράτηση ατόμων που δεν επέδειξαν, κατά τον έλεγχο, αστυνομική ταυτότητα, ώστε να εξακριβωθούν τα στοιχεία τους, όμως, η προσαγωγή και η κράτηση του εκκαλούντος, χωρίς να αμφισβητείται η επίδειξη της αστυνομικής του ταυτότητας κατά τη διάρκεια του ελέγχου, υπερέβη τα όρια των νόμιμων καθηκόντων των αστυνομικών οργάνων, περί πρόληψης αξιόποινων πράξεων και εξασφάλιση δημόσιας ειρήνης, ευταξίας και απρόσκοπτης κοινωνικής διαβίωσης των πολιτών. Η προσαγωγή και κράτηση αυτού επί τρίωρο, όπως δεν αμφισβητείται από το καθ’ ου, δεν συνέτρεξε κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης ή κατά τη διάρκεια επεισοδίων, αλλά οφείλεται μόνο στην υπόνοια ότι ο εκκαλών επρόκειτο να συμμετάσχει στις ταραχές και τα επεισόδια που ακολούθησαν. Κατόπιν αυτών, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη έφεση και να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση. Επίσης, δικάζοντας την από 12.12.2011 αγωγή, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) οι ανωτέρω κριθείσες ως μη νόμιμες ενέργειες των αστυνομικών οργάνων εμπόδισαν τον εκκαλούντα να ασκήσει το συνταγματικά προστατευόμενο δικαίωμα του συνέρχεσθαι ήτοι να συμμετάσχει στην ένδικη συγκέντρωση, β) συνέπεια δε των ανωτέρω, ήτοι της προσαγωγής και της κράτησής του, ανεξαρτήτως της χρονικής διάρκειας αυτής, ήταν ότι υπέστη προσβολή της προσωπικότητάς του, κρίνει ότι δικαιούται χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Ως προς το ύψος αυτής, λαμβάνοντας υπόψη, τις συνθήκες της προσβολής της προσωπικότητας του εκκαλούντος, το είδος και την ένταση αυτής, τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής καθώς και το γεγονός ότι ο εκκαλών δεν επικαλείται κανένα στοιχείο που να ασκεί επιρροή στο ύψος του ποσού αυτής, κρίνει ότι το ποσό των 1.000 ευρώ είναι εύλογο και προσήκον.