Οι ενάγοντες της κύριας δίκης άσκησαν ενώπιον του Tribunale di Milano (πρωτοδικείου Μιλάνου, Ιταλία), το οποίο είναι το αιτούν δικαστήριο, συλλογική αγωγή για την προάσπιση των ομοιογενών δικαιωμάτων περίπου 300.000 κατοίκων του Δήμου Τάραντα και των όμορων δήμων. Υποστήριξαν ότι αυτά τα δικαιώματα προσβάλλονται κατάφωρα από τη λειτουργία του χαλυβουργείου Ilva. Το αιτούν δικαστήριο ανέστειλε την ενώπιόν του διαδικασία και υπέβαλε στο Δικαστήριο τα υπό κρίση προδικαστικά ερωτήματα. Το ΔΕΕ έκρινε ότι η οδηγία 2010/75/ΕΕ, περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης), ερμηνευόμενη υπό το πρίσμα του άρθρου 191 ΣΛΕΕ και των άρθρων 35 και 37 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι τα κράτη μέλη υποχρεούνται να προβλέπουν ότι η προηγούμενη εκτίμηση των επιπτώσεων της δραστηριότητας συγκεκριμένης εγκατάστασης τόσο στο περιβάλλον όσο και στην ανθρώπινη υγεία πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των διαδικασιών για τη χορήγηση άδειας λειτουργίας της εν λόγω εγκατάστασης ή για την επανεξέταση της άδειας αυτής, δυνάμει της οδηγίας. Επίσης κρίθηκε ότι, για τη δυνάμει της οδηγίας χορήγηση άδειας λειτουργίας μιας εγκατάστασης ή επανεξέταση της εν λόγω άδειας, η αρμόδια αρχή πρέπει να λάβει υπόψη, πέραν των ρυπαντικών ουσιών που μπορούν να προβλεφθούν με βάση τη φύση και το είδος της συγκεκριμένης βιομηχανικής δραστηριότητας, όλες τις επιστημονικά αναγνωρισμένες ως επιβλαβείς ρυπαντικές ουσίες που είναι πιθανόν να εκπέμπονται από τη συγκεκριμένη εγκατάσταση, συμπεριλαμβανομένων των παραγόμενων από τη δραστηριότητα αυτή ρυπαντικών ουσιών οι οποίες δεν αξιολογήθηκαν κατά τη διαδικασία αρχικής αδειοδότησης της εγκατάστασης. Τέλος, κρίθηκε ότι η οδηγία 2010/75 αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία δυνάμει της οποίας έχει επανειλημμένα παραταθεί η προθεσμία εντός της οποίας ο φορέας εκμετάλλευσης μιας εγκατάστασης οφείλει να συμμορφωθεί προς τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας τα οποία προβλέπει η άδεια λειτουργίας της εγκατάστασης, μολονότι έχουν αναδειχθεί σοβαροί και σημαντικοί κίνδυνοι για την ακεραιότητα του περιβάλλοντος και την ανθρώπινη υγεία. Εάν η δραστηριότητα της συγκεκριμένης εγκατάστασης προκαλεί τέτοιους κινδύνους, το άρθρο 8, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2010/75 επιτάσσει, εν πάση περιπτώσει, την αναστολή της λειτουργίας της.