Το αιτούν δικαστήριο (Oberlandesgericht München, Εφετείο Μονάχου, Γερμανία) υπέβαλε στο ΔΕΕ αίτηση προδικαστικής απόφασης, στο πλαίσιο της δίκης «Citadines Betriebs GmbH» κατά «MPLC Deutschland GmbH», με αντικείμενο την ερμηνεία του άρθρου 3 §1 της Οδηγίας 2001/29/ΕΚ για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, το οποίο ορίζει ότι ως «καλωδιακή αναμετάδοση» νοείται η χωρίς αλλοιώσεις και περικοπές ταυτόχρονη αναμετάδοση, μέσω συστημάτων καλωδίων ή μικροκυμάτων και με σκοπό τη λήψη τους από το κοινό, αρχικής ενσύρματης ή ασύρματης, έστω και δορυφορικής μετάδοσης, από άλλο κράτος μέλος, τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών προγραμμάτων που προορίζονται για λήψη από το κοινό. Το ΔΕΕ με την πάγια νομολογία του έχει κρίνει ότι η Οδηγία 93/83 διέπει μόνον την άσκηση του δικαιώματος καλωδιακής αναμετάδοσης στη σχέση μεταξύ των κατόχων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων, αφενός, και των «επιχειρήσεων εκμετάλλευσης καλωδιακού δικτύου» ή των «φορέων εκμετάλλευσης καλωδιακού δικτύου», αφετέρου, ενώ οι έννοιες της «επιχείρησης εκμετάλλευσης καλωδιακού δικτύου» ή του «φορέα εκμετάλλευσης καλωδιακού δικτύου» αναφέρονται στους φορείς εκμετάλλευσης των παραδοσιακών καλωδιακών δικτύων. Συνεπώς, μια ξενοδοχειακή μονάδα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως «επιχείρηση εκμετάλλευσης καλωδιακού δικτύου», κατά την έννοια της Οδηγίας 93/83. Περαιτέρω, δυνάμει της διάταξης του άρθρου 3 §1 της Οδηγίας 2001/29, οι δημιουργοί έχουν δικαίωμα προληπτικής παρέμβασης, το οποίο τους επιτρέπει να παρεμβάλλονται μεταξύ των δυνητικών χρηστών του έργου τους και της παρουσίασης στο κοινό, στην οποία προτίθενται να προβούν οι χρήστες αυτοί, προκειμένου να την απαγορεύσουν. Ως προς τα περιστατικά της υπόθεσης, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο έχων την εκμετάλλευση ξενοδοχειακής μονάδας προβαίνει σε πράξη παρουσίασης, κατά την έννοια του άρθρου 3 §1 της Οδηγίας 2001/29, όταν μεταδίδει εκουσίως στην πελατεία του προστατευόμενα έργα, παρέχοντας σήμα μέσω συσκευών τηλεόρασης, τις οποίες έχει εγκαταστήσει στην εν λόγω μονάδα, ενώ οι πελάτες ξενοδοχειακής μονάδας συνιστούν έναν απροσδιόριστο αριθμό δυνητικών αποδεκτών, στο μέτρο που η πρόσβασή τους στις υπηρεσίες της εν λόγω μονάδας αποτελεί, καταρχήν, απόρροια προσωπικής επιλογής εκάστου εξ αυτών, περιορίζεται δε μόνον από την ικανότητα υποδοχής της οικείας μονάδας, και ότι οι πελάτες ξενοδοχειακής μονάδας αποτελούν έναν αρκετά μεγάλο αριθμό προσώπων, οπότε πρέπει να θεωρηθούν ως «κοινό». Καταληκτικά, το ΔΕΕ απεφάνθη ότι το άρθρο 3 §1 της Οδηγίας 2001/29/ΕΚ για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχει την έννοια ότι η παροχή συσκευών τηλεόρασης, οι οποίες είναι εγκατεστημένες στα δωμάτια ή στον χώρο του γυμναστηρίου ξενοδοχειακής μονάδας, συνιστά «παρουσίαση στο κοινό», όταν, επιπλέον, η αναμετάδοση σήματος στις συσκευές αυτές γίνεται μέσω καλωδιακού δικτύου διανομής που ανήκει στην εν λόγω μονάδα.