Το αιτούν δικαστήριο, Sąd Okręgowy w Warszawie (περιφερειακό δικαστήριο Βαρσοβίας, Πολωνία), κατέθεσε στο ΔΕΕ αίτηση προδικαστικής απόφασης, στο πλαίσιο της δίκης Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A. κατά Veolia Water Technologies sp. z o.o. και άλλων, με αντικείμενο την ερμηνεία του άρθρου 2 της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών και, ειδικώς, η υπόθεση σχετίζεται με την καταβολή συμβατικών ποινικών ρητρών και αποζημίωσης λόγω πλημμελούς εκτέλεσης δημόσιας σύμβασης έργων για τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση της μονάδας επεξεργασίας λυμάτων της Czajka (Πολωνία). Ειδικότερες διατάξεις της Οδηγίας 2004/17/ΕΚ ορίζουν, μεταξύ άλλων, ότι οι αναθέτοντες φορείς αντιμετωπίζουν τους οικονομικούς φορείς ισότιμα και χωρίς διακρίσεις και ενεργούν με διαφάνεια, ενώ οι ίδιοι δύνανται να προβλέπουν ειδικούς όρους σχετικά με την εκτέλεση της σύμβασης, εφόσον οι όροι αυτοί είναι συμβατοί με το δίκαιο της ΕΕ και επισημαίνονται στην προκήρυξη που χρησιμοποιείται ως μέσο έναρξης διαγωνισμού ή στα έγγραφα της σύμβασης. Περαιτέρω, με το ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί εάν η αρχή της ίσης μεταχείρισης και η υποχρέωση διαφάνειας, όπως προβλέπονται στο άρθρο 10 της Οδηγίας 2004/17, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται στην κατ’ αναλογίαν εφαρμογή επί σύμβασης έργου, βάσει νομολογιακής ερμηνείας, διατάξεων του εθνικού δικαίου οι οποίες διέπουν την εγγύηση στις συμβάσεις πώλησης και των οποίων το περιεχόμενο δεν έχει σαφώς προσδιοριστεί ούτε στα έγγραφα του διαγωνισμού ούτε στη σύμβαση έργου. Η αρχή της ίσης μεταχείρισης, η οποία αποτελεί τη βάση των κανόνων της Ένωσης για τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων, συνεπάγεται ιδίως ότι οι προσφέροντες υποψήφιοι πρέπει να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης κατά τον χρόνο προετοιμασίας των προσφορών τους και έχει ως σκοπό να ευνοήσει την ανάπτυξη υγιούς και πραγματικού ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων που μετέχουν σε δημόσιο διαγωνισμό. Σύμφωνα με το ΔΕΕ, η Οδηγία 2004/18 δεν αποκλείει κατ’ αρχήν το ενδεχόμενο η προκήρυξη του διαγωνισμού ή η συγγραφή υποχρεώσεων να παραπέμπουν σε νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις ως προς ορισμένες τεχνικές προδιαγραφές, εφόσον μια τέτοια παραπομπή είναι αναπόφευκτη στην πράξη, υπό τον όρο ότι η παραπομπή αυτή συνοδεύεται από το σύνολο των συμπληρωματικών στοιχείων που ενδεχομένως να ορίζονται στην Οδηγία. Η παραπομπή στο εθνικό δίκαιο, όπως αυτή που προβλέπει το δελτίο εγγύησης, δεν μπορεί να προσφέρει τη δυνατότητα να προσδιορίσει με επαρκή σαφήνεια ο ενημερωμένος και επιμελής υποψήφιος, κατά το στάδιο του διαγωνισμού, ότι η ενεργοποίηση της εγγύησης, εντός της αρχικής προθεσμίας που προβλέπει η οικεία σύμβαση, μπορεί να έχει ως συνέπεια την έναρξη νέας προθεσμίας εγγύησης, ούτε του παρέχει, κατά μείζονα λόγο, τη δυνατότητα να προσδιορίσει τις υποχρεώσεις που μπορεί να υπέχει στο πλαίσιο της εκτέλεσης της σύμβασης. Το Δικαστήριο κατέληξε στην κρίση ότι η αρχή της ίσης μεταχείρισης και η υποχρέωση διαφάνειας, όπως προβλέπονται στο άρθρο 10 της Οδηγίας 2004/17/EK, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται στην κατ’ αναλογίαν εφαρμογή επί σύμβασης έργου, βάσει νομολογιακής ερμηνείας, διατάξεων του εθνικού δικαίου οι οποίες διέπουν την εγγύηση στις συμβάσεις πώλησης και των οποίων το περιεχόμενο δεν έχει ρητώς προσδιοριστεί ούτε στα έγγραφα του διαγωνισμού ούτε στη σύμβαση έργου, όταν δεν είναι αρκούντως σαφές και προβλέψιμο για έναν ευλόγως ενημερωμένο και επιδεικνύοντα τη συνήθη επιμέλεια υποψήφιο ότι οι εν λόγω διατάξεις τυγχάνουν εφαρμογής.