Το αιτούν δικαστήριο, Supreme Court (Ανώτατο Δικαστήριο, Ιρλανδία), κατέθεσε στο ΔΕΕ αίτηση προδικαστικής απόφασης στο πλαίσιο της διαδικασίας εκτέλεσης, στην Ιρλανδία, του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε κατά του SH (καταδικασθέντος εις διπλούν για δύο ποινικά αδικήματα), με σκοπό την εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής στη Λεττονία. Ειδικότερα, η αίτηση προδικαστικής απόφαση αφορά την ερμηνεία του άρθρου 4α § 1 της απόφασης-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών. Το έτος 2015 καθορίστηκε συνολική στερητική της ελευθερίας ποινή τεσσάρων ετών και εννέα μηνών, συνοδευόμενη από παρεπόμενη ποινή θέσης υπό αστυνομική επιτήρηση επί τριετία, η οποία θα άρχιζε, σύμφωνα με το ποινικό δίκαιο της Λεττονίας, από τη στιγμή που θα είχε ολοκληρωθεί η έκτιση της στερητικής της ελευθερίας ποινής από τον SH. Ωστόσο, ο τελευταίος δεν συμμορφώθηκε με την υποχρέωση παράστασης ενώπιον του αστυνομικού τμήματος εντός τριών εργάσιμων ημερών από την αποφυλάκισή του, μολονότι είχε ενημερωθεί εκ των προτέρων ότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα μπορούσε να του επιβληθεί διοικητική ποινή. Το έτος 2021 το αρμόδιο περιφερειακό δικαστήριο Zemgale εξέδωσε ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης εις βάρος του SH για την εκτέλεση της στερητικής της ελευθερίας ποινής που του επιβλήθηκε στις 19 Αυγούστου 2020. Ειδικώς, ως προς την απόφαση – πλαίσιο 2002/584 επισημαίνεται ότι η ίδια θεσπίζει ένα απλουστευμένο και αποτελεσματικό σύστημα παράδοσης των ατόμων τα οποία έχουν καταδικασθεί ή είναι ύποπτα για παραβάσεις της ποινικής νομοθεσίας, ενισχύοντας και επιταχύνοντας τη δικαστική συνεργασία και συμβάλλοντας στην επίτευξη του σκοπού να αποτελέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης επί τη βάσει του υψηλού βαθμού εμπιστοσύνης που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των κρατών μελών, σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης. Μολονότι η εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης συνιστά τον κανόνα, η άρνηση εκτέλεσης έχει προβλεφθεί ως εξαίρεση η οποία πρέπει να ερμηνεύεται στενά. Παράλληλα, η εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης δεν θίγει το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και δίκαιης δίκης ούτε τα δικαιώματα άμυνας του ενδιαφερομένου, ενώ τονίζεται ότι μια απόφαση η οποία επιβάλλει στερητική της ελευθερίας ποινή αντί της παρεπόμενης ποινής της αστυνομικής επιτήρησης δεν συνιστά απόφαση σχετική με την εκτέλεση ή την εφαρμογή προηγουμένως επιβληθείσας στερητικής της ελευθερίας ποινής, αλλά πρέπει να θεωρηθεί ως απόφαση η οποία επιβάλλει νέα στερητική της ελευθερίας ποινή, της οποίας η φύση είναι διαφορετική από την αρχικώς επιβληθείσα. Το ΔΕΕ κατέληξε στην κρίση ότι το άρθρο 4α § 1 της απόφασης-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ εμπίπτει στην έννοια της «δίκης που οδήγησε στην έκδοση της απόφασης», κατά τη διάταξη αυτή, μια διαδικασία κατά το πέρας της οποίας, το εθνικό δικαστήριο μπορεί να διατάξει, λόγω παραβίασης των όρων που συνοδεύουν την επιβολή ποινής αστυνομικής επιτήρησης, η οποία έχει προηγουμένως επιβληθεί στον ενδιαφερόμενο, ως ποινή παρεπόμενη μιας στερητικής της ελευθερίας ποινής, τη μετατροπή του τμήματος της παρεπόμενης αυτής ποινής που δεν έχει εκτιθεί σε στερητική της ελευθερίας ποινή, ορίζοντας ότι δύο ημέρες αστυνομικής επιτήρησης αντιστοιχούν σε μία ημέρα στέρησης της ελευθερίας.