Πρόσφατη νομολογία


24 Σεπ 2025

ΔΕΕ C-726/23: Μη επιτρεπτή η απόρριψη της έκπτωσης ΦΠΑ εκ μέρους της φορολογικής διοίκησης, αποκλειστικώς ένεκα μη πλήρωσης τυπικών προϋποθέσεων ενός τιμολογίου

Το αιτούν δικαστήριο (Εφετείο Βουκουρεστίου, Ρουμανία) κατέθεσε στο ΔΕΕ αίτηση προδικαστικής απόφασης, στο πλαίσιο της δίκης «SC Arcomet Towercranes SRL κατά Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti, Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Mijlocii Bucureşti», η οποία αφορά την ερμηνεία του άρθρου 2 § 1 στοιχ. γ΄ και των 168 και 178 της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα ΦΠΑ. Αντικείμενο της επίδικης διαφοράς αποτελεί η ακύρωση των φορολογικών πράξεων με τις οποίες επιβλήθηκε στην εταιρεία Arcomet (παγκόσμιος ανεξάρτητος όμιλος στον τομέα της εκμίσθωσης γερανών) επιπλέον φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), πλέον τόκων και διοικητικών προστίμων. Δεδομένων των στοιχείων που αντλούνται από την απόφαση, στο πλαίσιο της σύμβασης (Ιανουάριος 2012), τα δύο μέρη ανέλαβαν αμοιβαίως δεσμεύσεις και ειδικότερα η Arcomet (Βέλγιο) ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει ορισμένες εμπορικές υπηρεσίες και να φέρει τους κύριους οικονομικούς κινδύνους που συνδέονται με τη δραστηριότητα της Arcomet (Ρουμανία), ως εταιρείας εκμετάλλευσης και, αφετέρου, η Arcomet (Ρουμανία) δεσμεύθηκε να καταβάλλει στο τέλος κάθε έτους ποσό αντιστοιχούν στο υπερβαίνον το 2,74 % μέρος του λειτουργικού περιθωρίου που πραγματοποιείται από εκείνη. Σημειώνεται ότι η αμοιβή που λαμβάνει ο παρέχων τις υπηρεσίες πρέπει να συνιστά την πραγματική αντιπαροχή για την υπηρεσία που παρέχεται στον λήπτη. Εν προκειμένω, υφίσταται άμεση σχέση μεταξύ της παρεχόμενης υπηρεσίας και των εισπραττόμενων ποσών. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ, η απλή απόκτηση και η απλή κατοχή εταιρικών μεριδίων δεν συνιστούν οικονομική δραστηριότητα κατά την έννοια του άρθρου 9 § 1 της Οδηγ. ΦΠΑ και, ακολούθως, δεν συνεπάγονται τη διενέργεια πράξεων υποκειμένων στον ΦΠΑ, δυνάμει του άρθρου 2 της Οδηγ., με εξαίρεση την περίπτωση κατά την οποία η συμμετοχή συνοδεύεται από άμεση ή έμμεση ανάμειξη στη διαχείριση των εταιρειών στις οποίες αποκτάται η συμμετοχή αυτή, με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων που έχει ο κάτοχος των μεριδίων συμμετοχής ως μέτοχος ή εταίρος. Κατά το Δικαστήριο, η φορολογική διοίκηση δεν δύναται να αρνηθεί αίτημα άσκησης του δικαιώματος έκπτωσης του ΦΠΑ, αποκλειστικά επειδή ένα τιμολόγιο δεν πληροί ορισμένες τυπικές προϋποθέσεις που απαιτούνται βάσει της εθνικής νομοθεσίας η οποία μετέφερε την Οδηγία στην εσωτερική έννομη τάξη, ενώ πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του δικαιώματος αυτού. Ειδικώς ως προς το βάρος απόδειξης που φέρει ο υποκείμενος στον φόρο, κρίνεται ότι εναπόκειται σε εκείνον, ο οποίος ζητεί την έκπτωση του ΦΠΑ, να αποδείξει ότι πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να τύχει της έκπτωσης αυτής, ενώ εναπόκειται στις φορολογικές αρχές να απαιτήσουν, εάν το κρίνουν απαραίτητο, την προσκόμιση των αναγκαίων αποδεικτικών στοιχείων προκειμένου να εκτιμήσουν αν πρέπει ή όχι να χορηγηθεί η ζητηθείσα έκπτωση. Καταληκτικά, το Δικαστήριο έκρινε ότι το άρθρο 2 § 1 στοιχ. γ΄ της Οδηγ. 2006/112/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγ. 2010/45, έχει την έννοια ότι η αμοιβή για ενδοομιλικές υπηρεσίες που παρέχονται από μητρική εταιρεία στη θυγατρική της και που καθορίζονται λεπτομερώς συμβατικώς, η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με μέθοδο συνιστώμενη με βάση τις εκδοθείσες από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) κατευθυντήριες γραμμές για τη μεταβιβαστική τιμολόγηση και η οποία αντιστοιχεί στο υπερβαίνον το 2,74 % μέρος του λειτουργικού περιθωρίου που πραγματοποιεί η εν λόγω θυγατρική, συνιστά την αντιπαροχή για παροχή υπηρεσιών πραγματοποιούμενη εξ επαχθούς αιτίας η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του φόρου προστιθέμενης αξίας. Τέλος, τα άρθρα 168 και 178 της Οδηγ. 2006/112 έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται στο να απαιτεί η φορολογική διοίκηση από το υποκείμενο στον φόρο, ο οποίος ζητεί την έκπτωση του ΦΠΑ επί των εισροών, την προσκόμιση άλλων εγγράφων, πέραν του τιμολογίου, προς απόδειξη της ύπαρξης των υπηρεσιών που μνημονεύονται στο τιμολόγιο αυτό και της χρησιμοποίησής τους για τις ανάγκες των φορολογητέων πράξεων του εν λόγω υποκειμένου στον φόρο, εφόσον η προσκόμιση των αποδεικτικών αυτών στοιχείων είναι αναγκαία και αναλογική για τον σκοπό αυτόν.


Σύνδεσμος

ΔΕΕ της 4.9.2025, C-726/23, Αίτηση προδικαστικής απόφασης, SC Arcomet Towercranes SRL κατά Direcţia Generală Regională a Finanţelor Publice Bucureşti, Administraţia Fiscală pentru Contribuabili Mijlocii Bucureşti - Πλήρες κείμενο »