Το δίκαιο της Ένωσης αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας οι συμβάσεις πιστώσεως και οι λοιπές δικαιοπραξίες που ερείδονται επ’ αυτών είναι άκυρες, αναδρομικώς από τον χρόνο συνάψεώς τους, οσάκις έχουν συναφθεί με πιστωτή που είναι εγκατεστημένος σε κράτος μέλος άλλο από αυτό του λήπτη της πιστώσεως και ο οποίος δεν είναι κάτοχος όλων των απαιτούμενων αδειών, οι οποίες εκδίδονται από τις αρμόδιες αρχές του εν λόγω κράτους μέλους.