Το αιτούν δικαστήριο, Raad van State (Συμβούλιο της Επικρατείας, Βέλγιο), κατέθεσε στο ΔΕΕ αίτηση προδικαστικής απόφασης, στο πλαίσιο της δίκης Provincie Oost-Vlaanderen, Sogent κατά KG, WA, με αντικείμενο την ερμηνεία του άρθρου 9α της Οδηγίας 2011/92/ΕΕ για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2014/52/ΕΕ. Εν προκειμένω, ο δημόσιος οργανισμός με νομική προσωπικότητα («Sogent») υπέβαλε στο αρμόδιο δημοτικό συμβούλιο αίτηση χορήγησης άδειας για την υλοποίηση έργου μετατροπής χώρου πλυντηρίων, στην οποία επισύναψε σημείωμα προελέγχου σχετικά με τις αναμενόμενες επιπτώσεις του συγκεκριμένου έργου στο περιβάλλον, προκειμένου να εκτιμηθεί αν το έργο έπρεπε να υποβληθεί σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Τη χορήγηση της άδειας στον οργανισμό ακολούθησε η διοικητική προσφυγή των KG και WA, ιδιοκτητών ακινήτου που γειτνιάζει με την τοποθεσία την οποία αφορά το επίδικο έργο. Ως προς τη διάταξη 9α της Οδηγίας 2011/92, το άρθρο αυτό προβλέπει, αφενός, ότι τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες αρχές εκτελούν τα καθήκοντα που απορρέουν από την Οδηγία με αντικειμενικό τρόπο και δεν βρίσκονται σε σύγκρουση συμφερόντων (α΄ εδάφ.) και, αφετέρου, ότι, στην ειδική περίπτωση κατά την οποία η αρμόδια αρχή είναι και κύριος του έργου, τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο της οργάνωσης των διοικητικών αρμοδιοτήτων τους, προβαίνουν τουλάχιστον σε κατάλληλο διαχωρισμό των αντικρουόμενων λειτουργιών κατά την εκτέλεση των καθηκόντων που απορρέουν από την οδηγία (β΄ εδάφ.). Σκοπός της Οδηγίας είναι να εξασφαλιστεί ότι, πριν από τη χορήγηση της σχετικής άδειας, εκτιμώνται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των έργων που ενδέχεται να θίξουν σημαντικά το περιβάλλον, ιδίως λόγω της φύσεως, του μεγέθους ή της θέσεώς τους. Συνεπώς, η συμμόρφωση προς τους σκοπούς αυτούς προϋποθέτει ότι το άρθρο 9α της Οδηγίας 2011/92 εφαρμόζεται στην περίπτωση κατά την οποία η αρμόδια αρχή ελέγχει αν ένα έργο που εμπίπτει στο άρθρο 4 §2 της Οδηγίας πρέπει να υποβληθεί σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Επιπρόσθετα, η πρακτική αποτελεσματικότητα του άρθρου 9α της Οδηγίας 2011/92 θα υπονομευόταν αν η αντικειμενικότητα των αρμόδιων αρχών και η απουσία συγκρούσεων συμφερόντων δεν διασφαλίζονταν σε όλα τα στάδια της εκτέλεσης των καθηκόντων που ανατίθενται στις αρχές αυτές από την εν λόγω Οδηγία, όσον αφορά τόσο τον προέλεγχο, όσο και τη μεταγενέστερη εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ενός έργου. Το ΔΕΕ έκρινε ότι το άρθρο 9α της Οδηγίας 2011/92/ΕΕ για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2014/52/ΕΕ, έχει την έννοια ότι όταν η αρχή που είναι αρμόδια να κρίνει κατά πόσον ένα έργο που εμπίπτει στο άρθρο 4 §2 της Οδηγίας 2011/92, όπως τροποποιήθηκε, πρέπει να υποβληθεί σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, σύμφωνα με τα άρθρα 5 έως 10 της Οδηγίας 2011/92, όπως τροποποιήθηκε, είναι και κύριος του έργου αυτού, πρέπει να εφαρμόζεται τουλάχιστον κατάλληλος διαχωρισμός των αντικρουόμενων λειτουργιών κατά την εκτέλεση του εν λόγω καθήκοντος.