Πρόσφατη νομολογία


2 Σεπ 2020

ΑΠ (Ποιν.) 157/2020 Τμ. Ε΄: Το λευκό ποινικό μητρώο δεν αποτελεί το μόνο αποδεικτικό στοιχείο για την κατάφαση του σύννομου έντιμου βίου

Αναιρείται η καταδικαστική απόφαση για τις πράξεις της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών, της απόπειρας ανθρωποκτονίας και της επικίνδυνης σωματικής βλάβης σε βάρος αστυνομικού, της αντίστασης, της παράνομης οπλοκατοχής και οπλοχρησίας, μεταξύ άλλων, ως προς την διάταξη με την οποία απορρίφθηκε η ελαφρυντική περίσταση του προτέρου εντίμου βίου, καθώς η διάταξη του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. ε΄ είναι ευμενέστερη της προϊσχύσασας και εφαρμόζεται αυτεπαγγέλτως από τον Άρειο Πάγο. Η υπόθεση παραπέμφθηκε κατά το αναιρούμενο μέρος της, για συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο που την εξέδωσε, συγκροτούμενο από τους ίδιους δικαστές (άρθρο 522 ΚΠΔ).

Ο Άρειος Πάγος δέχτηκε ότι, με το νέο άρθρο 84 ΠΚ διευρύνθηκε η δυνατότητα αναγνώρισης της εν λόγω ελαφρυντικής περίστασης, καθόσον υιοθετήθηκε το δεκτικό βεβαίωσης κριτήριο της "νόμιμης" ζωής έναντι του απροσδιόριστου κριτηρίου την "έντιμης" ζωής και, ως εκ τούτου, δεν ελέγχεται πλέον η κατά το άρθρο 9 παρ. 1 εδάφ. β' του Συντάγματος "απαραβίαστη" προηγούμενη ιδιωτική οικογενειακή ζωή του υπαιτίου. Επομένως, κριτήριο για τη συνδρομή της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2 περ. α' του νέου Π.Κ. είναι η σύννομη ζωή του υπαιτίου, που υπάρχει όταν αυτός δεν έχει διαπράξει αξιόποινη πράξη παραβιάζοντας επιτακτικούς ή απαγορευτικούς κανόνες δικαίου. Επίσης δέχτηκε όμως ότι, το λευκό ποινικό μητρώο δεν αποτελεί το μόνο αποδεικτικό στοιχείο για την κατάφαση της συνδρομής της εν λόγω ελαφρυντικής περίστασης, αλλά ο δικαστής δύναται να κρίνει στο πλαίσιο που ορίζεται από το άρθρο 178 του Κ.Π.Δ.. Ας σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την αναιρεθείσα υπ’ αριθμ. 5,6,7,8,9/2014 απόφασή του, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας έκρινε ότι η ύπαρξη λευκού ποινικού μητρώου ήταν συμπτωματική, λαμβάνοντας υπόψη το είδος και την βαρύτητα των πράξεων, αιτιολογία η οποία κρίθηκε επαρκής από τον Άρειο Πάγο.

Πέραν αυτού, σχετικά με έτερο λόγο αναίρεσης περί αναρμοδιότητας του Δικαστηρίου, ο Άρειος Πάγος υιοθέτησε την κρατούσα στη νομολογία άποψη,  ότι η καθ' ύλην αρμοδιότητα προσδιορίζεται από την προβλεπόμενη στο νόμο ποινή του ολοκληρωμένου εγκλήματος και όχι από την μειωμένη ποινή που προβλέπεται για το συγκεκριμένο έγκλημα εξαιτίας συνδρομής λόγων μειώσεως της ποινής, όπως λ.χ. όταν πρόκειται για απόπειρα ή απλή συνέργεια. Έτσι εν προκειμένω, ορθά το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο και κατ' επέκταση το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, προέβη στην εκδίκαση της υπόθεσης, αφού η πράξη της κατοχής και μεταφοράς μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών ουσιών, δεν ήταν βαρύτερη από αυτήν της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, έστω και αν η τελευταία αποδιδόταν στον κατηγορούμενο σε βαθμό απόπειρας.


Σύνδεσμος

ΑΠ (Ποιν.) 157/2020 Τμ. Ε΄ - Πλήρες κείμενο »