Ο Άρειος Πάγος έκρινε νόμιμη και επαρκώς αιτιολογημένη την παρεμπίπτουσα απόφαση του ΜΟΕ Αθηνών, με την οποία απέρριψε το αίτημα αναβολής του κατηγορουμένου και νυν αναιρεσείοντα ως αβάσιμου και, συνακόλουθα, την έφεσή του κατά της πρωτόδικης απόφασης ως ανυποστήρικτης.

Εν προκειμένω, ο κατηγορούμενος είχε υποβάλει αίτημα αναβολής δια τρίτου προσώπου (που εμφανίστηκε ως άγγελος), καθώς ο συνήγορός του παρίστατο κατά την ίδια δικάσιμο ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πειραιά, σε διακοπείσα ποινική υπόθεση σε βάρος πλειόνων κατηγορουμένων, μερικοί εκ των οποίων ήταν προσωρινώς κρατούμενοι. Το ΜΟΕ έκρινε ότι ο προβαλλόμενος λόγος δεν αποτελούσε ανωτέρα βία, καθόσον: α) η περίπτωση μπορούσε να προβλεφθεί, δεδομένου ότι ο συνήγορος γνώριζε την ανάληψη των υποχρεώσεών του έναντι των εντολέων του στο έτερο δικαστήριο, β) γνώριζε ότι αδυνατούσε να υπερασπίσει τον νυν αναιρεσείοντα, τόσο όταν έλαβε εξουσιοδότηση από αυτόν, μόλις την παραμονή της δίκης στο ακροατήριο του ΜΟΕ, όσο και όταν έλαβε την σχετική βεβαίωση από την προϊσταμένη του ποινικού τμήματος του Εφετείου Πειραιά για την πορεία των υπό διακοπή συνεδριάσεων. Γνώριζε επίσης αυτός ότι έγινε διακοπή της δίκης για τη υπό κρίση δικάσιμο και δεν ανακοίνωσε στο Δικαστήριο εκείνο ότι δεν θα μπορούσε να παρευρίσκεται εκεί κατά την μετά την διακοπή δίκη. Εξάλλου, από το αίτημα αναβολής που υπέβαλε ενώπιον του ΜΟΕ, δεν προέκυπτε ο χρόνος λήξεως των προσωρινών κρατήσεων των δικαζομένων στο Τριμελές Εφετείο Πειραιά, ενώ το ΜΟΕ δεν είχε υποχρέωση να ενημερωθεί για αυτό, καθώς αφορά ζήτημα που άπτεται άλλης δίκης.

Ως προς την προβαλλόμενη αιτίαση, ότι δεν ερευνήθηκε η περίπτωση διακοπής της δίκης, ο Άρειος Πάγος ομοίως έκρινε ότι το ΜΟΕ αιτιολόγησε πλήρως την κρίση περί αδυναμίας διακοπής της εκδίκασης σε άλλη δικάσιμο, ενώ σε κάθε περίπτωση δεν είχε υποβληθεί σχετικό αυτοτελές και ξεχωριστό αίτημα από τον κατηγορούμενο.

Κατόπιν αυτών, παρέλκει η εξέταση του τρίτου προβαλλόμενου λόγου αναιρέσεως, ήτοι της παραβίασης της αρχής της δίκαιης δίκης κατ’ άρθρο. 6 της ΕΣΔΑ, καθώς ο λόγος αυτός θα πρέπει να συναρτάται με παραβίαση άλλου δικαιώματος του κατηγορουμένου, που εδώ δεν προκύπτει.