Η παράβαση διατάξεων του ΚΟΚ δεν θεμελιώνει αυτή καθ' εαυτή υπαιτιότητα στην επέλευση αυτοκινητικού ατυχήματος, αποτελεί όμως στοιχείο, η στάθμιση του οποίου από το δικαστήριο της ουσίας θα κριθεί σε σχέση με την ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συγκεκριμένης πράξης και του επελθόντος αποτελέσματος.

Από το περιεχόμενο της διάταξης του άρθ. 42 § 6 ΚΟΚ συνάγεται ότι για την ενεργοποίηση του προβλεπόμενου από τη διάταξη αυτή τεκμηρίου, ότι η συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα του ελεγχόμενου οδηγού είναι άνω του 1,10 gr/Ι σύμφωνα με τη μέθοδο της αιμοληψίας, αρκεί η άρνηση του ελεγχόμενου οδηγού να υποβληθεί σε έλεγχο για τη διαπίστωση ύπαρξης στον οργανισμό του οινοπνεύματος, απαιτείται δε η άρνηση αυτή να έχει εκφραστεί ρητά. Η άρνηση του υπόχρεου οδηγού να υποβληθεί σε έλεγχο αλκοτέστ δεν απαιτείται να είναι πανηγυρική, προφορική ή έγγραφη, αλλά γίνεται και διά των πράξεων του υπόχρεου οδηγού, όπως όταν αυτός αποχωρεί από τον τόπο θανατηφόρου τροχαίου ατυχήματος και εξαφανίζεται, καθιστώντας έτσι αδύνατη την υποβολή του σε αλκοτέστ.