Ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, με την οποία είχε καταδικαστεί ο αναιρεσείων για την πράξη της ληστείας και της οπλοφορίας, λόγω απόλυτης ακυρότητας κατ’ άρθρ. 171 παρ. 1 περ. δ’ ΚΠοινΔ. Ειδικότερα, το Δικαστήριο της ουσίας εσφαλμένα ανέγνωσε και έλαβε υπόψη στο σχηματισμό της κρίσης του την προανακριτική κατάθεση του αστυνομικού που εντόπισε τον κατηγορούμενο, χωρίς να εξετάσει το ανέφικτο της εμφάνισης του μάρτυρα για κάποιον από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 363 ΚΠοινΔ. Παράλληλα, από τα πρακτικά δεν προκύπτει αν ο κατηγορούμενος συναίνεσε ρητά στην ανάγνωση της κατάθεσης, απεναντίας, προκύπτει ότι ο τελευταίος αντιτάχθηκε δια του συνηγόρου του. Έτσι όμως το Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της προφορικότητας και το δικαίωμα του κατηγορουμένου να θέτει ερωτήματα στους μάρτυρες και υπέπεσε στην πλημμέλεια της παρ. 1 περ. Α’ του άρθρου 510 ΚΠοινΔ.