Η κρινόμενη ένσταση δεν επικαλείται αντισυνταγματικότητα της κρίσιμης διάταξης ως προς την παραχώρηση καθ’ εαυτή των πενήντα (50) εδρών υπέρ του πρώτου αυτοτελούς κόμματος, αλλά ως προς την χωρίς διαβάθμιση παραχώρηση αυτών στο πρώτο κόμμα. Παράλληλα, γίνεται επίκληση του αριθμού των εδρών που θα ελάμβανε κάθε συνδυασμός στο σύνολο της επικράτειας αν δεν παραχωρούντο οι επιπλέον έδρες, χωρίς να προσδιορίζεται συγκεκριμένα ποια επίδραση θα είχε η μη εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης, ως αντισυνταγματικής, στο εκλογικό αποτέλεσμα της εκλογικής περιφέρειας κάθε ενιστάμενου, ώστε να πλήττεται η εκλογή των καθ’ ων. Περαιτέρω, η διάταξη, με την οποία προβλέπεται αφαίρεση των πλεοναζουσών εδρών αποκλειστικά από τις τριεδρικές και διεδρικές περιφέρειες με βάση το αφηρημένο και αντικειμενικό κριτήριο των μικρότερων αχρησιμοποίητων υπολοίπων ψήφων του οικείου εκλογικού σχηματισμού, δεν αντίκειται στην κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα αρχή της ισότητας του εκλογικού δικαιώματος ή σε άλλη συνταγματική αρχή.