Η παρούσα μελέτη ασχολείται με τη θεμελίωση ενός συνταγματικού δικαιώματος που θα τυποποιεί ενιαία την πολύτροπη συμμετοχή του πολίτη στα πεδία και τις σχέσεις της δημόσιας ηλεκτρονικής επικοινωνίας (κινηματογράφος, φωνογραφία, ραδιοτηλεόραση, διαδικτυακές και ψηφιακές μορφές δημοσιότητας κ.ο.κ.). Κινούμενος στους χώρους του συνταγματικού δικαίου, της φιλοσοφίας και μεθοδολογίας δικαίου, αλλά και των επιστημών επικοινωνίας, ο συγγραφέας επεξεργάζεται μία έννοια επικοινωνιακής αυτονομίας, η οποία θα κινείται πέρα από το ατομοκεντρικό-κτητικό πρότυπο του φιλελευθερισμού· επίσης, πέρα από το κρατικιστικό-λειτουργιστικό πρότυπο της δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής υπηρεσίας. Την επεξεργασία αυτή διαδέχεται η ερμηνευτική συναγωγή του δικαιώματος και η μελέτη των κρίσιμων εννοιών των άρθρων 15, 14 και 5Α του Συντάγματος 1975/2001. Στα θέματα ρυθμιστικής πολιτικής, που αναπτύσσονται στο εκτενές έβδομο κεφάλαιο της μελέτης, περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων:

• Η διαφάνεια και η πολυφωνία στο χώρο των μέσων μαζικής επικοινωνίας.

• Η ισόρροπη χρηματοδότηση του ραδιοτηλεοπτικού τομέα και η οργάνωση των διαδικασιών ρύθμισης, εποπτείας και ελέγχου του, με επίκεντρο το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.

• Η προγραμματική πληρότητα και η με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων λόγου και τέχνης από τα ηλεκτρονικά μέσα.

• Το δικαίωμα απάντησης-επανόρθωσης, ως μορφή πρόσβασης του πολίτη στη ραδιοτηλεοπτική δημοσιότητα.

• Η διασφάλιση των αξιών της προσωπικότητας, της ιδιωτικότητας και της παιδικής ηλικίας και νεότητας ως κρίσιμων διαστάσεων της επικοινωνιακής ισοτιμίας.

Τη μελέτη ολοκληρώνει η παρουσίαση του ζητήματος της ευρωπαϊκής δημοσιότητας και η αναζήτηση ενός δικαιώματος συμμετοχής του πολίτη στα τεκταινόμενα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το οποίο θα δίδει τη δυνατότητα υπέρβασης του κυρίαρχου αγοραίου-οικονομοκεντρικού προτύπου πολιτικής συγκρότησης και ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διαθέσιμο σε:


		Ανάγνωση online