Με την κρινόμενη αίτηση, η αιτούσα, φερόμενη ως ιδιοκτήτρια, κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου: α) της υπό στοιχείο Γ-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας-διαμερίσματος του τρίτου (Γ’) υπέρ το ισόγειο ορόφου οικοδομής, η οποία βρίσκεται στην περιοχή του Λυκαβηττού, επί της οδού ... αρ. ... και β) της υπό στοιχείο ΥΑ-5 οριζόντιας ιδιοκτησίας-γκαράζ του υπογείου Α’ της ίδιας οικοδομής, επιδιώκει την ακύρωση της δήλωσης ένταξης στις διατάξεις του Ν. 4014/2011 και τη σιωπηρή αποδοχή από τη Διοίκηση της δήλωσης αυτής για την τακτοποίηση της επέκτασης της οριζόντιας ιδιοκτησίας-διαμερίσματος με στοιχεία Δ-1 του δώματος, άνωθεν του Γ’ ορόφου της ως άνω πολυώροφης οικοδομής. Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν νομιμοποιείται παθητικώς το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (Τ.Ε.Ε.), στο οποίο ανήκει αποκλειστικά και μόνο η διαχείριση του συστήματος της υποβολής των δηλώσεων, ούτε ο Δήμος Αθηναίων, διότι δεν συνέπραξε στην προσβαλλόμενη αποδοχή της αίτησης – δήλωσης υπαγωγής των εκεί περιγραφόμενων αυθαιρεσιών του Ν. 4178/2013. Συνάμα, το Δικαστήριο έκρινε ότι με έννομο συμφέρον ασκήθηκαν οι παρεμβάσεις προς απόρριψη της υπό κρίση αίτησης. Εν προκειμένω, επί οριζόντιας ιδιοκτησίας ιδρύεται κυρίως μεν χωριστή κυριότητα σε όροφο οικοδομής ή διαμέρισμα ορόφου, παρεπομένως δε και αναγκαστική συγκυριότητα, η οποία αποκτάται αυτοδικαίως, κατ’ ανάλογη μερίδα, στα μέρη του όλου ακινήτου που χρησιμεύουν σε κοινή από όλους τους οροφοκτήτες χρήση. Περαιτέρω, ο προσδιορισμός των κοινοκτήτων και κοινοχρήστων αυτών μερών γίνεται είτε με τη συστατική της οροφοκτησίας δικαιοπραξία, είτε με ιδιαίτερες συμφωνίες μεταξύ όλων των οροφοκτητών, που πρέπει να καταρτισθεί με συμβολαιογραφικό έγγραφο και να μεταγραφεί. Εάν τούτο δεν γίνει, κριτήριο για τον χαρακτηρισμό πράγματος ως κοινόκτητου και κοινόχρηστου είναι ο κατά τη φύση του προορισμός για την εξυπηρέτηση των συνιδιοκτητών με κοινή από αυτούς χρήση. Με την υπό κρίση αίτηση, η αιτούσα ισχυρίστηκε ότι οι επίδικες αυθαίρετες κατασκευές μη νομίμως υπήχθησαν στο Ν. 4178/2013, χωρίς τη συναίνεση των λοιπών συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, διότι οι κατασκευές αυτές έγιναν σε κοινόχρηστους χώρους. Ωστόσο, σύμφωνα με την κρίση του Δικαστηρίου, οι επίδικοι χώροι ορίστηκαν ρητά από τον συστατικό της οροφοκτησίας τίτλο ότι αποτελούν αντικείμενο αποκλειστικής κυριότητας συγκεκριμένου ιδιοκτήτη και οι ένδικες αυθαίρετες κατασκευές δεν θεωρούνται ως κοινόκτητα ή κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής. Κατόπιν τούτου, το Δικαστήριο απέρριψε την κρινόμενη αίτηση και δέχτηκε τις παρεμβάσεις.
| Όροι χρήσης - Πολιτική απορρήτου - Χρήση Cookies |
|
© 2014-2024 Εκδόσεις Σάκκουλα ΑΕ (Αθήνα, Θεσσαλονίκη), v.2 |