Με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση της …/…/20-3-2013 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία κηρύχθηκε ως αναδασωτέα έκταση συνολικού εμβαδού 5,131 στρ. στη θέση «Τζήμα Κλωσσάρι» του Δήμου Κρωπίας της Περιφερειακής Ενότητας Αν. Αττικής, επί της οποίας η αιτούσα εταιρία προβάλλει δικαίωμα κυριότητας. Ειδικότερα, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι κατά παράβαση του άρθρου 20 παρ.2 του Συντάγματος και του άρθρου 6 του Ν.2690/1999, η αιτούσα δεν κλήθηκε σε ακρόαση πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης αναδάσωσης. Ο λόγος, όμως, αυτός, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος καθόσον η τήρηση του τύπου της προηγούμενης ακρόασης, κατά τα άρθρα 20 παρ. 2 του Συντάγματος και 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, δεν απαιτείται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες λαμβάνεται δυσμενές για τον διοικούμενο διοικητικό μέτρο βάσει αντικειμενικών δεδομένων, μη συνδεομένων προς υποκειμενική συμπεριφορά του, όπως είναι η κήρυξη έκτασης ως αναδασωτέας. Επίσης, προβάλλεται ότι μη νομίμως αναφέρεται ως αιτιολογικό έρεισμα της προσβαλλόμενης αναδάσωσης το γεγονός ότι η επίμαχη έκταση «περιλαμβάνεται στις εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες με την …/23-1-1936 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας», διότι, κατά τα οριζόμενα στην υπουργική αυτή απόφαση, η εν λόγω έκταση, ως μηδέποτε δασική, είχε εξαιρεθεί της αναδάσωσης του έτους 1936. Ο λόγος όμως αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι, πάντως, η προσβαλλόμενη αναδάσωση, η οποία δεν είναι βεβαιωτική της …/23-1-1936 απόφασης του Υπουργού Γεωργίας περί κήρυξης ως αναδασωτέας της περιοχής Κρωπίας, εκδόθηκε, κατ’ εφαρμογή κατά πολύ μεταγενέστερης νομοθεσίας και, ιδίως, του άρθρου 117 παρ. 3 του Συντάγματος του 1975 και των άρθρων 37 έως 44 και 79 του Ν.998/1979, κατόπιν νέας έρευνας από την Διοίκηση της πραγματικής κατάστασης της επίδικης έκτασης, όπως προκύπτει από την ΔΥ/30-10-2012 εισήγηση δασολόγου …. Τέλος, για την κήρυξη έκτασης ως αναδασωτέας, το διάγραμμα που τη συνοδεύει και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, πρέπει να προκύπτουν σαφώς τα όρια και το εμβαδόν της αναδασωτέας έκτασης, καθόσον από τον προσδιορισμό αυτό κρίνεται εάν η μορφή και η πυκνότητα της φυομένης στην έκταση βλάστησης προσέδιδαν σ’ αυτήν, πριν από την παράνομη εκχέρσωση ή την εξ άλλου λόγου καταστροφή της, τον χαρακτήρα δάσους ή δασικής έκτασης. Εν προκειμένω, η προσβαλλόμενη απόφαση αναδάσωσης εκδόθηκε σε συνέχεια της …/28-5-2009 αίτησης χαρακτηρισμού, με βάση τις διαπιστώσεις που αναφέρονται στην ΔΥ/30-10-2012 εισήγηση – έκθεση αυτοψίας και φωτοερμηνείας της δασολόγου του Δασαρχείου Πεντέλης…, ως προς τη μορφολογία του εδάφους και το είδος της βλάστησης της προς χαρακτηρισμό έκτασης. Στα διαγράμματα του μηχανικού … και της ως άνω δασολόγου, τα οποία συνοδεύουν αντίστοιχα την …/28-5-2009 αίτηση χαρακτηρισμού και την προσβαλλόμενη απόφαση αναδάσωσης, η προς χαρακτηρισμό έκταση, η οποία στη συνέχεια κηρύχθηκε αναδασωτέα, φέρεται να έχει εμβαδόν 5.131 τ.μ. και να συνορεύει με την έκταση που χαρακτηρίσθηκε τελεσίδικα ως μη δασική με την 106/1990 απόφαση της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων. Όπως όμως ισχυρίζεται η αιτούσα και αναφέρεται στην προσκομισθείσα από αυτή ιδιωτική έκθεση φωτοερμηνείας – πραγματογνωμοσύνης του δασολόγου …, κατά τη σύνταξη του διαγράμματος του μηχανικού … εφαρμόστηκαν εσφαλμένα τα όρια της έκτασης η οποία είχε χαρακτηρισθεί ως μη δασική με την 106/1990 απόφαση, όπως η έκταση αυτή αποτυπώνεται στο χωρίς ημερομηνία τοπογραφικό σχεδιάγραμμα του πολιτικού μηχανικού …, με συνέπεια να περιληφθεί στην αναδασωτέα έκταση και τμήμα εμβαδού 953,71 τ.μ από την έκταση που έχει χαρακτηρισθεί τελεσίδικα ως μη δασική με την 106/1990 απόφαση. Το Δασαρχείο Πεντέλης, με το …/7-4-2016 έγγραφό του, το περιεχόμενο του οποίου λαμβάνεται υπόψη εφόσον αναφέρεται σε πραγματικά περιστατικά προγενέστερα της προσβαλλόμενης πράξης, ενώ δέχεται ότι «κατά την εφαρμογή των συμβολαίων της, η αιτούσα εταιρία… έχει τοποθετήσει νοτιότερα την έκταση, συνολικού εμβαδού #7.386,00# τ.μ. όπως αυτή απεικονίζεται στο χωρίς ημερομηνία τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού …, κλ. 1:500 και στην πινακίδα κλίμακας 1: 5000 … της αρ.3193/10-7-1989 Πράξης Χαρακτηρισμού, με αποτέλεσμα να δημιουργείται επικάλυψη με την επίδικη έκταση, εμβαδού #953,71# τ.μ.», παράλληλα δέχεται ότι με βάση τις συντεταγμένες Ελληνικού Γεωδαιτικού Συστήματος Αναφοράς 1987 (ΕΓΣΑ 87) των κορυφών της επίμαχης έκτασης που αναφέρονται στο διάγραμμα του μηχανικού …, η ως άνω έκταση δεν συνορεύει με την έκταση που χαρακτηρίσθηκε τελεσίδικα ως μη δασική με την 106/1990 απόφαση, για το λόγο ότι μεταξύ των δύο αυτών εκτάσεων παρεμβάλλεται έκταση εμβαδού 679,65 τ.μ. για την οποία δεν έχει εκδοθεί πράξη χαρακτηρισμού. Ωστόσο, το Δασαρχείο, με το προαναφερόμενο έγγραφό του, δεν διευκρινίζει εάν ο προσδιορισμός του εμβαδού και των ορίων έγινε με βάση τη θέση της επίδικης έκτασης, όπως εμφανίζεται στο ενσωματωμένο στο διάγραμμα του μηχανικού … απόσπασμα πινακίδας Γ.Υ.Σ. με αριθμό 6466/2 – οπότε όπως ισχυρίζεται, τίθεται ζήτημα επικάλυψης – ή με βάση τις συντεταγμένες ΕΓΣΑ 87 των κορυφών της έκτασης που αναφέρονται στο διάγραμμα του ως άνω μηχανικού – οπότε όπως ισχυρίζεται, δεν τίθεται ζήτημα επικάλυψης. Ενόψει των ανωτέρω, από την ιδιωτική έκθεση φωτοερμηνείας – πραγματογνωμοσύνης του δασολόγου … και … και το …/ 7-4-2016 έγγραφο του Δασαρχείου Πεντέλης δημιουργείται ασάφεια ως προς το εμβαδόν και τα όρια της επίδικης έκτασης και κλονίζεται η αιτιολογία της 4969/πε/20-3-2013 απόφασης του Γενικού Γραμματέα ως προς τη θεμελίωση του δασικού χαρακτήρα της επίδικης έκτασης διότι καθίσταται άδηλο αν ο Γενικός Γραμματέας θα είχε εμμείνει στην κρίση του περί του δασικού χαρακτήρα εάν είχε λάβει υπόψη του τις διαπιστώσεις ως προς το εμβαδόν και τα όρια της εν λόγω έκτασης που αναφέρονται στην από 9/1/2014 ιδιωτική έκθεση φωτοερμηνείας – πραγματογνωμοσύνης του δασολόγου … και στο 1298/7-4-2016 έγγραφο του Δασάρχη Πεντέλης. Συνεπώς, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή, η …/…/20-3-2013 απόφαση του Γενικού Γραμματέα να ακυρωθεί και η υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση προς νέα νόμιμη κρίση.