Με την κρινόμενη προσφυγή ζητήθηκε η ακύρωση, άλλως, η μεταρρύθμιση της υπ’ αριθμ. πρωτ. .../8.5.2020 αποφάσεως του Προϊσταμένου της Γενικής Διευθύνσεως Βιομηχανίας και Επιχειρηματικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Με την ως άνω απόφαση, σε βάρος της προσφεύγουσας επιβλήθηκε πρόστιμο 14.000 ευρώ, για την αποδιδόμενη σε αυτήν παράβαση του άρθρου 17 του Κανονισμού (ΕΕ) 305/2011 και δη την παραγωγή προϊόντος του τομέα δομικών κατασκευών, μη πληρούντος τους όρους του ευρωπαϊκού εναρμονισμένου προτύπου, καθώς και το διοικητικό μέτρο της προσωρινής απαγορεύσεως διαθεσιμότητος του ως άνω προϊόντος, μέχρι τη συμμόρφωση του ελεγχόμενου προϊόντος προς τις απαιτήσεις του ανωτέρω προτύπου. Στο άρθρο 66 του ν.4055/2012 ορίζεται, ότι: «1. Οι διαφορές που προκύπτουν από την έκδοση διοικητικών πράξεων, οι οποίες αφορούν την επιβολή διοικητικών κυρώσεων, εκδικάζονται ως διαφορές ουσίας από τα κατά τόπον αρμόδια διοικητικά πρωτοδικεία. Ως προς την προθεσμία άσκησης προσφυγής κατά των πράξεων αυτών, την προσωρινή δικαστική προστασία, την άσκηση ένδικων μέσων και κάθε θέμα που αφορά τη διαδικασία άσκησης και εκδίκασης της προσφυγής και έκδοσης της σχετικής απόφασης του δικαστηρίου εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. 2. Η προηγούμενη παράγραφος δεν έχει εφαρμογή α) στις κυρώσεις πειθαρχικού χαρακτήρα, ... β) στις διαφορές των περιπτώσεων η΄ και ι΄ της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 702/1977 (Α΄ 268), γ) στις διαφορές που προκύπτουν από πράξεις επιβολής κυρώσεων, τις οποίες εκδίδουν η Τράπεζα της Ελλάδος, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές». Περαιτέρω, με τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 110 παρ. 14 του ν. 4055/2012 καταργήθηκαν, μεταξύ άλλων, οι διατάξεις της - προστεθείσης με το άρθρο 48 παρ. 3 του ν. 3900/2010 - παραγράφου 4Α του άρθρου 1 του ίδιου ως άνω ν. 1406/1983, με τις οποίες είχαν υπαχθεί στην αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου, εκδικαζόμενες σε πρώτο και τελευταίο βαθμό ως διαφορές ουσίας, οι διαφορές που αναφύονται «από την επιβολή κυρώσεων για παράβαση των διατάξεων της νομοθεσίας που διέπει την άσκηση κάθε είδους επαγγελματικής δραστηριότητας, την ίδρυση και λειτουργία επαγγελματικής εγκατάστασης και την κυκλοφορία προϊόντων, με την επιφύλαξη των περιπτώσεων που οι σχετικές διαφορές έχουν υπαχθεί στην αρμοδιότητα του διοικητικού πρωτοδικείου». Σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 66 του ν. 4055/2012 (διοικητικών πράξεων περί επιβολής πειθαρχικών κυρώσεων, κυρώσεων για την κατασκευή αυθαίρετων κτισμάτων ή την τοποθέτηση παράνομων υπαίθριων διαφημίσεων και επιγραφών και περί επιβολής κυρώσεων από την Τράπεζα της Ελλάδος, την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και τις ανεξάρτητες διοικητικές αρχές), οι διοικητικές πράξεις οι οποίες εκδίδονται μετά την έναρξη ισχύος του ν. 4055/2012 (2.4.2012) και με τις οποίες επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις εν γένει υπόκεινται σε προσφυγή ουσίας ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου, κατ’ ευθεία εφαρμογή της παραγράφου 1 του άρθρου 66 του ν. 4055/2012. Εν προκειμένω, εφόσον η κρινόμενη προσφυγή στρέφεται κατά πράξεως επιβολής διοικητικών κυρώσεων (προστίμου και προσωρινής απαγορεύσεως διαθεσιμότητος προϊόντων στην αγορά), η οποία δεν εμπίπτει σε κάποια από τις προαναφερόμενες εξαιρέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 66 του ν. 4055/2012, υπάγεται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, στο οποίο πρέπει να παραπεμφθεί κατά τις διατάξεις του άρθρου 12 παράγραφος 2 του Κ.Δ.Δ..