Το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον πρώτο κατηγορούμενο για την πράξη της αντίστασης και, ήδη, σύμφωνα με τον νέο ΠΚ, της βίας κατά υπαλλήλων. Επιπλέον όμως, τον κήρυξε ένοχο επικίνδυνης σωματικής βλάβης, λόγω της σφοδρότητας των χτυπημάτων που κατάφερε στο πρόσωπο και τον κορμό του παθόντα αστυνομικού, από τα οποία μπορούσε να προκληθεί κίνδυνος ζωής ή βαριάς σωματικής βλάβης. Ειδικότερα, το δικαστήριο δέχτηκε ότι, κατά την διενέργεια ελέγχου στο αυτοκίνητο των κατηγορουμένων από την αστυνομία, ο πρώτος εξ αυτών επιτέθηκε στον αστυνομικό με γροθιές στο πρόσωπο, προκαλώντας του εκχύμωση οφθαλμικού κόγχου, εκδορές στην πηχεοκαρπική άρθρωση, στον πήχη και την πλάτη. Τέλος, κρίθηκε ένοχος φθοράς ξένης ιδιοκτησίας που χρησιμεύει σε κοινό όφελος, διότι με λακτίσματα κατέστρεψε την πόρτα του περιπολικού, σε βαθμό ώστε αυτή να καταστεί μη λειτουργική και να χρήζει επισκευής. Ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι τελούσε σε συνθήκες άμυνας κρίθηκε ουσία αβάσιμος, καθώς αποδείχθηκε ότι ο αστυνομικός,  ευρισκόμενος ο ίδιος σε κατάσταση άμυνας, προκειμένου να αποκρούσει την επίθεση που δέχτηκε από τον κατηγορούμενο και να τον συλλάβει, άσκησε σωματική βία και επέφερε σωματικές κακώσεις στον τελευταίο. Το δικαστήριο έκρινε εν προκειμένω ότι, αν και δεν προκύπτει με βεβαιότητα αν τα τραύματα που είχε ο κατηγορούμενος προκλήθηκαν από τον αστυνομικό με την λαβή του υπηρεσιακού όπλου του, ωστόσο, έστω και αν είχε αυτό συμβεί, δεν συνιστούν υπέρβαση των ορίων της άμυνας του αστυνομικού, δεδομένης της επικινδυνότητας και της έντασης των χτυπημάτων που δεχόταν. Συνακόλουθα, επιβλήθηκε στον πρώτο κατηγορούμενο και για τις τρεις πράξεις, συνολική ποινή φυλάκισης τριών ετών και τεσσάρων μηνών.

Όσον αφορά, ωστόσο, τον έτερο κατηγορούμενο, το δικαστήριο τον έκρινε αθώο λόγω αμφιβολιών για την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, ενώ μετέβαλε την κατηγορία της βίας κατά υπαλλήλου σε απείθεια, καθώς η πράξη διαφυγής από την υποβολή σε έλεγχο δεν αποδείχθηκε ότι συνοδευόταν από πράξη ή απειλή βίας.  Περαιτέρω, έπαυσε την ποινική δίωξη για την πράξη της απείθειας δυνάμει του άρθρ. 63 Ν. 4689/2020. Τέλος, ομοίως έπαυσε την ποινική δίωξη και για την πράξη της κατοχής ναρκωτικών ουσιών για ιδία χρήση, κατ’ άρθρ. 29 Ν. 4139/2013.