Πρόσφατη νομολογία


6 Σεπ 2021

ΣτΕ ΕΑ 250/2021: Υποχρεωτικότητα εμβολιασμού κατά της COVID-19 για το προσωπικό νοσηλευτικών ιδρυμάτων

Με την αίτηση αναστολής προβάλλεται ότι μέχρι να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες διοικητικές πράξεις, οι οποίες αναφέρονται στην υποχρέωση εμβολιασμού των αιτούντων - προσωπικού νοσηλευτικών ιδρυμάτων- κατά του κορωνοϊού covid-19 και στην υποχρέωσή τους να επιδείξουν το πιστοποιητικό ή τη βεβαίωση του άρθρου 205 του ν. 4820/2021, οι αιτούντες θα υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη συνισταμένη στην απώλεια των αποδοχών τους, της κοινωνικής τους ασφάλισης, της εργασίας τους και της κοινωνικής τους υπόστασης «καθώς η ανεργία θα οδηγήσει σε μύρια όσα παράγωγα και συναφή αποτελέσματα». Ανεξάρτητα, όμως, από το γεγονός ότι η βλάβη την οποία επικαλούνται οι αιτούντες, συνισταμένη στην απώλεια εισοδημάτων, θα επέλθει, εάν αρνηθούν να εμβολιασθούν, από τις πράξεις που θα εκδοθούν στο μέλλον σχετικά με την αναστολή των καθηκόντων τους, οι οποίες ως εκτελεστές διοικητικές πράξεις μπορεί να προσβληθούν με το προσήκον ένδικο βοήθημα ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου, πάντως η βλάβη αυτή ως οικονομική δεν έχει ανεπανόρθωτο χαρακτήρα, λαμβανομένης μάλιστα υπ’ όψιν της σύντομης δικασίμου της εν λόγω αιτήσεως, δοθέντος άλλωστε ότι αν η εκκρεμής αίτηση ακυρώσεως γίνει δεκτή, θα λάβουν τις αποδοχές που στερήθηκαν εξ αυτού του λόγου. Εξ άλλου, πέραν, και ανεξαρτήτως των ανωτέρω, η βλάβη την οποία επικαλούνται οι αιτούντες δεν δικαιολογεί τη χορήγηση αναστολής, σταθμιζόμενη με το γεγονός ότι ο εμβολιασμός των αιτούντων - ο οποίος κατά την απολύτως κρατούσα στη διεθνή επιστημονική κοινότητα άποψη επιβάλλεται για την αντιμετώπιση της πανδημίας - υπαγορεύεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος που συνίστανται: α) στην προστασία της δημόσιας υγείας από την εξάπλωση του κορωνοϊού covid-19 και την αποφυγή εξαπλώσεώς του στα ιδιαιτέρως ευπαθή, κατά κοινή πείρα, άτομα που νοσηλεύονται και με τα οποία οι αιτούντες έρχονται σε συχνή και άμεση επαφή λόγω της απασχολήσεώς τους και β) στην εύρυθμη λειτουργία των νοσηλευτικών μονάδων στις οποίες, όπως προβάλλεται, υπηρετούν οι αιτούντες, η οποία θα διαταραχθεί αν νοσήσουν οι υπόχρεοι σε εμβολιασμό, δοθέντος ότι οι ίδιοι, καθώς και όσοι εντός του νοσηλευτικού ιδρύματος έχουν έρθει σε επαφή με αυτούς πρέπει να τεθούν σε απομόνωση. Αντιθέτως, δεν υφίσταται κίνδυνος διαταράξεως της λειτουργίας των νοσηλευτικών μονάδων, διότι ο νομοθέτης μερίμνησε ώστε σε περίπτωση υπάρξεως κενών μεταξύ του προσωπικού λόγω της αναστολής καθηκόντων των υπόχρεων σε εμβολιασμό οι οποίοι αρνούνται να εμβολιασθούν, να προσλαμβάνεται προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου τρίμηνης διάρκειας, δυναμένης να ανανεωθεί για μια φορά ακόμα (βλ. άρθρο 207 ν. 4820/2021). Εξ άλλου, κατά τον ν. 4820/2021, στον αρνούμενο να εμβολιασθεί επιβάλλεται το μέτρο της αναστολής καθηκόντων, ο χρόνος της αναστολής δεν λογίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας και δεν καταβάλλονται οι αντίστοιχες αποδοχές. Δεν προκύπτει, επομένως, ότι, κατά την ειδική ρύθμιση του άρθρου 206 παρ. 6 περ. α, συνέπεια της αρνήσεως εμβολιασμού είναι η διακοπή της ιατροφαρμακευτικής περιθάλψεως και της καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών, όπως αορίστως προβάλλουν οι αιτούντες. Τέλος, η ενδέκατη των αιτούντων …, καθώς και τεσσαρακοστή πρώτη …, προβάλλουν ότι έχουν ιδιαίτερους λόγους οφειλόμενους στην κατάσταση της υγείας τους για να μην εμβολιασθούν. Ο πρόσθετος αυτός ισχυρισμός των εν λόγω αιτουσών, ανεξαρτήτως αν ομοδικούν κατά τούτο με τους λοιπούς αιτούντες, είναι απορριπτέος διότι, δεν στρέφεται κατά των προσβαλλομένων πράξεων, αλλά κατά της μεταγενέστερης των προσβαλλομένων κοινής υπουργικής αποφάσεως που αφορά τις εξαιρέσεις από τον εμβολιασμό (Δ1α/Γ.Π.οικ.50933/2021 απόφαση του Υπουργού και αναπληρωτή Υπουργού Υγείας) ή, ενδεχομένως, κατά της πράξεως με την οποία απορρίπτεται το αίτημα περί απαλλαγής (βλ. άρθρο 206 του ν. 4820/2021).


Σύνδεσμος

ΣτΕ ΕΑ 250/2021 - Πλήρες κείμενο »