Με την κρινόμενη έφεση ζητήθηκε η εξαφάνιση της 1036/2018 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία έγινε δεκτή αίτηση ακυρώσεως του ήδη εφεσιβλήτου κατά της 2858/18.11.2011 αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής (Γ.Γ.Π.Α.), με την οποία διατάχθηκε η κατεδάφιση αυθαίρετης κατασκευής ανεγερθείσας εντός δημόσιας δασικής και αναδασωτέας εκτάσεως, συνολικής επιφάνειας 2,600 στρεμμάτων, στη θέση «Βλυχάδα» της περιφέρειας του Δήμου Μεγάρων, η οποία κηρύχθηκε αναδασωτέα με την 127/22.1.2010 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής. Με το δικόγραφο της εφέσεως προβλήθηκε ότι η εκκαλουμένη έπρεπε να εξαφανισθεί και να απορριφθεί η σχετική αίτηση ακυρώσεως, διότι μη νομίμως το δικάσαν δικαστήριο προέβη στην ακύρωση της ενώπιόν του προσβληθείσας αποφάσεως περί κατεδάφισης, εξετάζοντας αυτεπαγγέλτως πλημμέλεια της πράξεως αυτής που δεν είχε προβληθεί με το δικόγραφο της σχετικής αιτήσεως ακυρώσεως. Συγκεκριμένα, το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο προέβαλε ότι με το δικόγραφο της σχετικής αιτήσεως ακυρώσεως είχε προβληθεί από τον ήδη εφεσίβλητο ως πλημμέλεια της προσβαλλόμενης αποφάσεως περί κατεδαφίσεως η μη κλήση αυτού πριν την έκδοσή της και όχι πλημμέλεια της σχετικής εκθέσεως επιδόσεως της κλήσεως αυτής, η οποία δεν μπορεί να εξετασθεί αυτεπαγγέλτως από το ακυρωτικό δικαστήριο. Για το παραδεκτό δε της υπό κρίση εφέσεως, οι εκκαλούντες ισχυρίστηκαν ότι, ως προς το τιθέμενο εν προκειμένω νομικό ζήτημα - εάν, όταν προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως της πράξεως κατεδάφισης η έλλειψη κλήσεως του διοικουμένου πριν την έκδοση της διαταγής κατεδάφισης αυθαίρετης κατασκευής, δύναται να εξετασθεί αυτεπαγγέλτως από το ακυρωτικό δικαστήριο πλημμέλεια της κλητεύσεως αυτής - η κρίση της εκκαλουμένης ερχόταν σε αντίθεση προς τα κριθέντα με την ΣτΕ 932/2008 απόφαση του Δικαστηρίου. Ωστόσο, το επικαλούμενο από το εκκαλούν Δημόσιο νομικό ζήτημα, εάν δύναται να εξετασθεί αυτεπαγγέλτως από το ακυρωτικό δικαστήριο πλημμέλεια της κλητεύσεως, όταν προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως της πράξεως κατεδάφισης αυθαίρετης κατασκευής η έλλειψη προηγούμενης κλήσεως του ενδιαφερομένου, δεν αποτέλεσε κριθέν με την εκκαλουμένη νομικό ζήτημα, δεδομένου, εν προκειμένω είχε προβληθεί σχετικός ισχυρισμός από τον αιτούντα, όπως αυτός ορθώς ερμηνεύθηκε από το δικάσαν εφετείο. Συνεπώς, κρίθηκε ότι η έφεση έπρεπε να απορριφθεί ως απαράδεκτη.