Με βάση τις διατάξεις της από 24.12.1990 ΠΝΠ «Περί Μουσουλμάνων θρησκευτικών λειτουργών», σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 8 παράγραφος 1 περ. α΄ του Υπαλληλικού Κώδικα (ΥπΚ), προκύπτει ότι ο Μουφτής ή ο Τοποτηρητής Μουφτείας παύονται από τα καθήκοντά τους σε περίπτωση αμετάκλητης καταδίκης για κάποια από τα προβλεπόμενα αδικήματα, που αποτελεί και κώλυμα διορισμού στις θέσεις αυτές. Περαιτέρω, ο νομοθέτης δεν ανέχεται την άσκηση των καθηκόντων Μουφτή ή Τοποτηρητή Μουφτείας από πρόσωπα που θεωρεί (κατά την, κατ’ αρχήν, ανέλεγκτη δικαστικά κρίση του) ότι, λόγω της αμετάκλητης καταδίκης τους για τα συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα, δεν διαθέτουν την απαιτούμενη ηθική υπόσταση και το απαιτούμενο κύρος και δεν μπορούν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στο πρόσωπό τους για την άσκηση των προβλεπόμενων στον νόμο καθηκόντων τους, που περιλαμβάνουν μάλιστα, πλην των θρησκευτικών, και δικαιοδοτικά καθήκοντα ως προς ορισμένες κατηγορίες υποθέσεων οικογενειακού και κληρονομικού δικαίου των Ελλήνων μουσουλμάνων της περιφέρειάς τους. Συνεπώς, η ρύθμιση αυτή σκοπεί στην ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των Μουφτειών ως δημοσίων υπηρεσιών, με την άσκηση των αναφερθέντων καθηκόντων από πρόσωπα που διαθέτουν τα κατάλληλα ηθικά προσόντα, συνάπτεται άμεσα με το αντικείμενο και τον χαρακτήρα του σχετικού δημόσιου λειτουργήματος και δεν είναι, ως εκ τούτου, προδήλως απρόσφορη ή μη αναγκαία για την επίτευξη του προεκτεθέντος σκοπού δημοσίου συμφέροντος ούτε υπερακοντίζει -και μάλιστα προδήλως- τον σκοπό αυτό και, άρα, κείται εντός του περιθωρίου εκτιμήσεως του νομοθέτη, δεν παραβιάζει δε την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παράγραφος 1 εδάφιο τέταρτο Σ.) ή άλλη συνταγματική διάταξη ή αρχή. Η προβλεπόμενη παύση Μουφτή ή Τοποτηρητή Μουφτείας λόγω αμετάκλητης καταδίκης σε ένα από τα μνημονευόμενα αδικήματα στην περ. α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 8 του ΥπΚ δεν περιορίζεται στον φυσικό αυτουργό, αλλά καταλαμβάνει και τον συμμέτοχο, ανεξαρτήτως της μορφής συμμετοχής του στο αδίκημα, διότι η σχετική διάταξη δεν διακρίνει και καταλαμβάνει, συνεπώς, (την αυτουργία καθώς και) τις προβλεπόμενες στον ποινικό κώδικα μορφές συμμετοχής και διότι ο συμμέτοχος καταδικάζεται για το ίδιο αδίκημα, ενώ η διοικητικής φύσεως σχετική διάταξη προβλέπει την παύση σε περίπτωση καταδίκης για τα οριζόμενα αδικήματα σε ποινή αδιακρίτως, δηλαδή ακόμα και σε ελαττωμένη. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις της ανωτέρω ΠΝΠ, ο Μουφτής ή ο Τοποτηρητής Μουφτείας παύεται όχι μόνο επί τετελεσμένου αδικήματος αλλά και επί απόπειρας τελέσεώς του κατά το άρθρο 42 του ποινικού κώδικα, δεδομένου, άλλωστε, ότι η απαξία των οριζόμενων αδικημάτων υφίσταται και επί απόπειρας, η οποία εμπεριέχει τα στοιχεία του δόλου και την αρχή τελέσεως του εγκλήματος.