Με την κρινόμενη αίτηση ζητήθηκε η ακύρωση της 28550.Φ.215.2/18.5.2021 πράξης του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος (Π.Σ.), με θέμα: «Εμβολιασμός Υπαλλήλων που υπηρετούν στις Ειδικές Μονάδες Αντιμετώπισης Καταστροφών (Ε.Μ.Α.Κ.)». Με την απόφαση αυτή, στο πλαίσιο της ανάγκης περιορισμού και αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού (COVID-19), λόγω των ιδιαιτέρων συνθηκών εργασίας και της εξασφάλισης της αδιάλειπτης επιχειρησιακής λειτουργίας των Ε.Μ.Α.Κ., κρίθηκε απαραίτητος ο εμβολιασμός του συνόλου των ένστολων υπαλλήλων που υπηρετούν στις εν λόγω υπηρεσίες και ορίσθηκε ότι, από την κοινοποίησή της, θα υπηρετούν σ’ αυτές υποχρεωτικά μόνον όσοι υπάλληλοι έχουν προβεί στον σχετικό εμβολιασμό, παρεσχέθη δε στους υπαλλήλους των ανωτέρω υπηρεσιών που δεν είχαν προβεί ή προγραμματίσει εμβολιασμό ένα χρονικό διάστημα έως τις 11.6.2021 για να προγραμματίσουν, εφόσον το επιθυμούν, τον εμβολιασμό τους, άλλως προβλέφθηκε η αντικατάστασή τους στις εν λόγω υπηρεσίες από υπαλλήλους του Πυροσβεστικού Σώματος που θα έχουν προβεί στον σχετικό αναγκαίο εμβολιασμό. Από τα στοιχεία που διαβιβάσθηκαν στο ΣτΕ μετά τη δημοσίευση της 1400/2022 απόφασής του, με έγγραφο του Αρχηγείου του Πυροσβεστικού Σώματος, προκύπτει ότι η 28550.Φ.215.2/18.5.2021 προσβαλλόμενη με την υπό κρίση αίτηση πράξη του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος δημοσιεύθηκε, καθ’ ο μέρος κρίθηκε εκτελεστή, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 11.8.2022 (Τεύχος Β΄, Αριθμός Φύλλου 4304), δηλαδή εντός της ταχθείσας προθεσμίας του ενός μηνός από την κοινοποίηση στη Διοίκηση, στις 2.8.2022, της ως άνω 1400/2022 αναβλητικής, κατά το μέρος αυτό, απόφασης του Δικαστηρίου. Με τα δεδομένα αυτά, η Διοίκηση εκπλήρωσε προσηκόντως την, συγκεκριμένη και περιορισμένου περιεχομένου, υποχρέωση ενέργειας που της είχε ταχθεί από την προαναφερθείσα 1400/2022 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία συνίστατο στη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της ανωτέρω απόφασης του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος, καθ’ ο μέρος κρίθηκε εκτελεστή. Συνεπώς, θεραπεύθηκε η πλημμέλεια που είχε αυτεπαγγέλτως διαγνωσθεί με την εν λόγω 1400/2022 απόφαση του Δικαστηρίου. Περαιτέρω, κρίθηκε ότι οι ισχυρισμοί που προβλήθηκαν με το κατατεθέν, μετά από τη συζήτηση της υπόθεσης, υπόμνημα των αιτούντων, ήταν απορριπτέοι ως απαράδεκτοι, διότι με τα ανωτέρω προβαλλόμενα οι αιτούντες επανήλθαν επί των προβληθέντων με το δικόγραφο της αίτησης ακυρώσεως λόγων, οι οποίοι απορρίφθηκαν οριστικώς με την 1400/2022 απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου, έπληξαν δε τις αιτιολογίες της απόφασης αυτής, με τις οποίες αντιμετωπίστηκαν οι λόγοι αυτοί με βάση τα επιστημονικά και επιδημιολογικά στοιχεία, τα κρατούντα κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος του επίμαχου μέτρου και επέλευσης των δυσμενών για τους αιτούντες συνεπειών. Στην εξέταση δε αυτή των λόγων εσωτερικής νομιμότητας της πράξης προχώρησε το Δικαστήριο, λόγω της σπουδαιότητας των τεθέντων με αυτούς ζητημάτων, αφού έλαβε υπόψη ότι η προσβαλλόμενη πράξη, με το ανωτέρω περιεχόμενο, ήταν, πάντως, στη συγκεκριμένη περίπτωση προσβάσιμη και προβλέψιμες οι συνέπειες της μη εφαρμογής της από τους αιτούντες, λόγω της ανάρτησής της στον εσωτερικό ιστότοπο του Πυροσβεστικού Σώματος, που αποτελεί συνήθη τρόπο δημοσίευσης διαταγών, αποφάσεων και εγγράφων και χρησιμοποιείται από το Πυροσβεστικό Σώμα, ώστε κάθε πυροσβεστικός υπάλληλος να μπορεί να λάβει γνώση αυτών. Οι δε αιτιολογίες απόρριψης των ως άνω λόγων στην 1400/2022 απόφαση του Δικαστηρίου δεν διατυπώθηκαν ως εκ περισσού, ούτε αναφέρθηκαν αφηγηματικώς, αλλ’ αποτέλεσαν το αναγκαίο έρεισμα του απορριπτικού διατακτικού της οριστικής, κατά το μέρος αυτό, απόφασης της Ολομέλειάς του. Εξάλλου, οι προβαλλόμενοι με το ανωτέρω από 12.10.2022 υπόμνημα ισχυρισμοί των αιτούντων, συνοδευόμενοι προς τεκμηρίωσή τους από έγγραφα στοιχεία (επιστημονικά άρθρα, μελέτες κ.λπ.), σύμφωνα με τους οποίους νεότερα του χρόνου λήψης και εφαρμογής του μέτρου ιατρικά και επιδημιολογικά δεδομένα καθιστούσαν ήδη μη νόμιμη την προσβαλλόμενη πράξη του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος, κρίθηκαν απορριπτέοι ως απαράδεκτοι και για τον λόγο ότι προβλήθηκαν, το πρώτον, ενώπιον του Δικαστηρίου, χωρίς να έχουν προηγουμένως υποβληθεί στη Διοίκηση προκειμένου να αξιολογηθούν ουσιαστικώς από αυτήν ενόψει και της ανάγκης εξασφάλισης της αδιάλειπτης και ακώλυτης επιχειρησιακής λειτουργίας των Ε.Μ.Α.Κ. και των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συμμετοχή τους στον ευρωπαϊκό μηχανισμό πολιτικής προστασίας, που απετέλεσαν, άλλωστε, την αιτιολογία εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης. Κατόπιν των ανωτέρω, οι προβαλλόμενοι, με το από 12.10.2022 υπόμνημα, ισχυρισμοί έχοντας κριθεί οριστικώς και αμετακλήτως και όχι υπό «προϋπόθεση», εξέφευγαν του αντικειμένου της δίκης και δεν ηδύναντο να εξετασθούν, εκ νέου, από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, ούτε, ως εκ τούτου, υπήρχε έδαφος έκδοσης προδικαστικής απόφασης. Στη συνέχεια δε κρίθηκε ότι δεν στερούνται οι αιτούντες έννομης προστασίας, όπως αβασίμως υποστήριζαν, διότι δύνανται να υποβάλλουν τα νεότερα επιστημονικά και ιατρικά έγγραφα στοιχεία που στηρίζουν τους ανωτέρω ισχυρισμούς τους στη Διοίκηση, η οποία, όπως έχει κριθεί (βλ. σκέψεις 12 και 19 της ΣτΕ 1400/2022 Ολομ.), υποχρεούται, λόγω της φύσης του μέτρου και των συνεπειών του, να επαναξιολογεί περιοδικώς τη ρύθμιση, υπό το φως των διαρκώς εξελισσόμενων επιστημονικών παραδοχών για την αξία, την αποτελεσματικότητα και τις συνέπειες των διαθέσιμων εμβολίων κατά του κορωνοϊού και την πορεία της πανδημίας σε συνδυασμό με τις επιχειρησιακές ανάγκες των εν λόγω νευραλγικής σημασίας υπηρεσιών των Ε.Μ.Α.Κ., δεν κωλύεται δε και να άρει αυτήν με νεότερη πράξη. Η κατά τα ανωτέρω περιοδική επαναξιολόγηση της ρύθμισης αποτελεί, όπως κρίθηκε, νόμιμη προϋπόθεση υπό την οποία τελεί η αναλογικότητα του μέτρου, η δε άρνηση ή η παράλειψη της Διοίκησης να προβεί στην επαναξιολόγηση αυτή αποτελεί εκτελεστή πράξη προσβλητή με νέα αίτηση ακυρώσεως. (Μειοψ.).