Με την κρινόμενη αίτηση η αιτούσα επιδιώκει να ακυρωθούν: α) η υπ’ αριθμ. 615/2018 απόφαση του Δημάρχου Βύρωνα, β) η σιωπηρή απόρριψη της από 30.11.2018 με αριθ. πρωτ. 111286/35286/4.12.2018 ειδικής διοικητικής προσφυγής που άσκησε ενώπιον του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, γ) η σιωπηρή απόρριψη της από 6.4.2019 με αριθ. πρωτ. 98/7.5.2019 προσφυγής που άσκησε ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006 της Περιφερειακής Ενότητας Κεντρικού και Βόρειου Τομέα Αθηνών και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. Η υπόθεση εισήχθη προς συζήτηση ενώπιον της Ολομέλειας του Δικαστηρίου κατόπιν παραπομπής με την 2652/2022 απόφαση επταμελούς συνθέσεως του Δ΄ Τμήματος του Δικαστηρίου. Η εμπρόθεσμη άσκηση των διοικητικών προσφυγών νομιμότητας κατά τα αρθ. 227 επ. του ν. 3852/2010 και 151 επ. του ν. 3463/2006 (ΚΔΚ), οι οποίες δεν έχουν ενδικοφανή χαρακτήρα, διακόπτει, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 46 του π.δ. 18/1989, την προθεσμία άσκησης αίτησης ακύρωσης επί δύο μήνες, προκειμένου περί προσφυγής ενώπιον του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ή επί τριάντα ημέρες, σε περίπτωση άσκησης προσφυγής και ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Όσον αφορά την έναρξη υπολογισμού του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο η προσφυγή νομιμότητας διακόπτει, κατ’ άρθ. 46 παρ. 2 του π.δ. 18/1989, την προθεσμία άσκησης αίτησης ακύρωσης, κρίσιμο χρονικό σημείο είναι, κατά την έννοια των σχετικών διατάξεων, αυτό της υποβολής της προσφυγής και όχι της περιέλευσης της προσβαλλόμενης με την προσφυγή πράξης και των στοιχείων έκδοσής της στο αρμόδιο όργανο. Η διαφοροποίηση μεταξύ του εναρκτηρίου γεγονότος της διακοπής της προθεσμίας αίτησης ακύρωσης (υποβολή της προσφυγής) και της αποκλειστικής προθεσμίας απόφανσης του αρμοδίου οργάνου επί της προσφυγής (περιέλευση των αναγκαίων στοιχείων) υπαγορεύεται και δικαιολογείται από την ανάγκη ύπαρξης σταθερών και ευχερώς μετρήσιμων χρονικών σημείων υπολογισμού της προθεσμίας της αίτησης ακύρωσης, μη συναρτωμένων με αβέβαια περιστατικά και τούτο για τη διευκόλυνση της παροχής έννομης προστασίας, δεδομένου ότι η κατά τα ανωτέρω έναρξη της προθεσμίας συναρτάται αποκλειστικά με διαδικαστικές ενέργειες του ιδίου του ενδιαφερομένου, η δε εκ μέρους του τήρηση της προθεσμίας εναπόκειται ομοίως αποκλειστικά στον ίδιο, ο οποίος οφείλει να γνωρίζει τις κατά νόμο συνέπειες των διαδικαστικών ενεργειών του, ενώ, παραλλήλως, δεν περιορίζεται ο χρόνος εντός του οποίου δύναται εν τοις πράγμασι να επιτευχθεί διοικητική διευθέτηση της υποθέσεως. (Μειοψ.). Η μεταβολή νομολογίας επί ζητήματος που συνδέεται με προϋπόθεση παραδεκτού της αίτησης  ακύρωσης δεν δύναται να αντιταχθεί στον διάδικο εκείνον, ο οποίος το άσκησε παραδεκτώς σύμφωνα με τη νομολογία που κρατούσε κατά το κρίσιμο, εκάστοτε, χρονικό διάστημα, συνυπολογιζομένου, πάντως, και ενός ευλόγου χρονικού διαστήματος από τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης που εισάγει την εν λόγω μεταβολή. Εν προκειμένω, σύμφωνα με τη μέχρι τούδε νομολογία του Δικαστηρίου, ο υπολογισμός του χρόνου διακοπής της προθεσμίας άσκησης αίτησης ακύρωσης, λόγω άσκησης διοικητικής προσφυγής κατά τα άρθρα 227 του ν. 3852/2010 και 151 του ν. 3463/2006, συνέπιπτε με τη διαδρομή του χρονικού διαστήματος απόφανσης του αρμοδίου οργάνου επί της προσφυγής. Και για μεν την προσφυγή ενώπιον του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης (άρθ. 227 ν. 3852/2010) γινόταν δεκτό ότι η δίμηνη προθεσμία εκκινούσε από την άσκηση της προσφυγής, για δε την τριακονθήμερη προθεσμία του άρθρου 152 του ν. 3463/2006, κατά πάγια νομολογία, ο χρόνος εκκινούσε από την περιέλευση στην Ειδική Επιτροπή της προσβαλλόμενης πράξης και των κρίσιμων στοιχείων. Ενόψει αυτών, με την παρούσα απόφαση δεν μεταβάλλεται η νομολογία που κρατούσε κατά τον κρίσιμο, εν προκειμένω, χρόνο της ασκήσεως από την αιτούσα της διοικητικής προσφυγής ενώπιον του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, αναφορικά με τη διακοπή της προθεσμίας λόγω άσκησης της εν λόγω κατά το άρθρο 227 του ν. 3852/2010 προσφυγής. Υπό τα δεδομένα αυτά, κρινόμενη αίτηση είναι, υφ’ οιανδήποτε εκδοχή, απορριπτέα ως εκπρόθεσμη (Μειοψ).