Η αιτούσα Ομοσπονδία (δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση των επαγγελματιών ιδιοκτητών ταξί και αγοραίων με σκοπό τη διεκδίκηση, διαφύλαξη, μελέτη και προαγωγή των κοινών οικονομικών, κοινωνικών και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών της) ζητεί την ακύρωση: α) της Α.1118/1.8.2024 κοινής απόφασης των Υφυπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο «Καθορισμός του μορφότυπου της αναγραφής της § 1 του άρθρου 66 Ν. 4446/2016 (Α΄ 240) για τις επιχειρήσεις ταξί, των σημείων εντός του οχήματος στα οποία τίθεται η αναγραφή αυτή, του τρόπου παραγωγής και διάθεσής της, του τρόπου κάλυψης της δαπάνης καθώς και κάθε άλλου θέματος σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος» (Β΄ 4529/2.8.2024) και β) της Α.1143/26.9.2024 κοινής απόφασης των ίδιων Υφυπουργών, με την οποία τροποποιήθηκε η συγκεκριμένη Κ.Υ.Α. (Α.1118/1.8.2024). Η συνταγματικώς κατοχυρωμένη προσωπική και οικονομική ελευθερία εμπεριέχει στον προστατευτικό της πυρήνα την επαγγελματική ελευθερία, ήτοι την ελευθερία επιλογής και άσκησης ορισμένου επαγγέλματος, ως αναγκαίου στοιχείου της προσωπικότητας του ατόμου, αλλά και την ελευθερία των συμβάσεων, στην οποία περιλαμβάνεται η ελευθερία σύναψης ή μη σύμβασης και η ελευθερία επιλογής του προσώπου με το οποίο θα συναφθεί συγκεκριμένη σύμβαση. Στην ειδικότερη αυτή έκφανση μπορεί ο νόμος να επιβάλει περιορισμούς για λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, οι οποίοι θα πρέπει να τελούν σε συνάφεια προς το αντικείμενο και τον χαρακτήρα της ρυθμιζόμενης δραστηριότητας, να είναι πρόσφοροι και αναγκαίοι για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από τον νομοθέτη σκοπού και να μην είναι δυσανάλογοι, σε σχέση προς αυτόν. Περαιτέρω, με την προσβαλλόμενη Κ.Υ.Α. επιδιώκεται η αποτελεσματική ενημέρωση του καταναλωτή για την αποδοχή καρτών και συναφών μέσων πληρωμής από τους ιδιοκτήτες ή/και οδηγούς ταξί και μέσω της ενημέρωσης αυτής η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, ενώ κατά το σκεπτικό της Α.Α.Δ.Ε., η επιλογή των διαστάσεων και η θέση επικόλλησης της ταμπέλας διενεργείται με σκοπό να είναι η ταμπέλα αυτή άμεσα ορατή και αντιληπτή στον υποψήφιο μισθωτή του ταξί, ήδη πριν από την είσοδό του στο εν λόγω όχημα, ώστε να είναι σαφές το πλαίσιο των δικαιωμάτων του, ως προς τον τρόπο πληρωμής του κομίστρου. Επισημαίνεται ότι η επιλογή της επίδικης σήμανσης στα ταξί μέσω αυτοκόλλητων ταμπελών στο δεξί πίσω παράθυρο αποτελεί κοινή πρακτική σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις (Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Βουδαπέστη, Λουξεμβούργο). Δεν τίθεται ζήτημα προσβολής της αρχής της ίσης μεταχείρισης, ούτε σε σχέση με τα λοιπά οχήματα, ως προς τα οποία δεν ισχύει η υποχρέωση επικόλλησης της επίμαχης ταμπέλας αφού στα λοιπά οχήματα δεν τίθεται ζήτημα πληρωμής κομίστρου, και άρα πληρωμής με κάρτα και σχετικής ενημέρωσης ούτε σε σχέση με τις λοιπές επιχειρήσεις που υποχρεούνται να αποδέχονται κάρτες και να ενημερώνουν τους καταναλωτές «στην είσοδο του καταστήματος και στο ταμείο» για την υποχρέωση αυτή, εφόσον, προφανώς, δεν τελούν σε όμοιες συνθήκες με τα ταξί. Ο νομοθέτης θέλησε να απαγορεύσει ρητώς την τοποθέτηση ή ανάρτηση μπροστά ή πίσω από τον ανεμοθώρακα (παρμπρίζ), καθώς και την επικόλληση μόνο σε αυτόν αντικειμένων που περιορίζουν την ορατότητα του οδηγού, ενώ σχετική απαγόρευση δεν προέβλεψε για τους πίσω υαλοπίνακες των οχημάτων. Τέλος, δεν προκύπτει, ούτε από τη διατύπωση των διατάξεων του Ν. 4622/2019, ούτε από την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τον Νόμο, ότι η εν λόγω διαβούλευση επιβάλλεται ως ουσιώδης τύπος, ο οποίος επηρεάζει το κύρος των εκδιδόμενων κανονιστικών πράξεων. Το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση.