Διαζύγιο· ισχυρός κλονισμός· για τη λύση του γάμου είναι αδιάφορο αν ο κλονισμός οφείλεται, σε υπαίτιο ή ανυπαίτιο κλονιστικό γεγονός· στη δίκη του διαζυγίου δεν δικαιολογείται σε καμία πλευρά έννομο συμφέρον για την έρευνα της υπαιτιότητας, αφού το δεδικασμένο της διαπλαστικής αποφάσεως του διαζυγίου δεν εκτείνεται σε ζητήματα υπαιτιότητας· η απόφαση που κηρύσσει τη λύση του γάμου δεν αποτελεί δεδικασμένο ούτε ως προς την ύπαρξη καθεαυτή των επί μέρους πραγματικών περιστατικών που επέφεραν τον κλονισμό της έγγαμης σχέσης, ούτε ως προς το ζήτημα της υπαιτιότητας για τον κλονισμό αυτόν· η τελεσίδικη απόφαση σε δίκη διατροφής και αν ακόμη το δικαστήριο έχει αποφανθεί αρμοδίως για πραγματικά περιστατικά τα οποία συνιστούν λόγο διαζυγίου, ως αναγκαία προϋπόθεση για το δικαίωμα που έκρινε, δεν αποτελεί δεδικασμένο, που εμποδίζει την εκ νέου έρευνα αυτήν σε δίκη για τη λύση του γάμου.