Ερμηνεία δήλωσης βουλήσεως· στοιχεία ορισμένου του λόγου έφεσης για παραβίαση των ερμηνευτικών κανόνων των δικαιοπραξιών των άρθρων 173 και 200 ΑΚ· παράβαση των ερμηνευτικών αυτών κανόνων των δικαιοπραξιών υφίσταται, όταν το δικαστήριο της ουσίας είτε προσέφυγε στους ερμηνευτικούς αυτούς κανόνες προς συμπλήρωση ή ερμηνεία της δικαιοπραξίας, μολονότι δέχθηκε, ότι η δικαιοπραξία είναι πλήρης και σαφής και δεν έχει ανάγκη συμπλήρωσης ή ερμηνείας, είτε παρέλειψε να προσφύγει στους ίδιους ερμηνευτικούς κανόνες καίτοι διαπίστωσε την ύπαρξη κενού ή ασάφειας στις δηλώσεις βουλήσεως των δικαιοπρακτούντων, οι οποίες έχρηζαν έτσι κατάλληλης συμπλήρωσης ή ερμηνείας με εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 173 και 200 του ΑΚ· περίπτωση εκ πλαγίου παράβασης των ερμηνευτικών κανόνων των δικαιοπραξιών συντρέχει και οσάκις στην απόφαση του δικαστηρίου της ουσίας δεν διευκρινίζεται, αν στη δικαιοπραξία υπάρχει ή όχι κενό ή ασάφεια και εντεύθεν ανάγκη συμπλήρωσης ή ερμηνείας της και παρά ταύτα το δικαστήριο της ουσίας, αντιστοίχως, παραλείπει την εφαρμογή ή εφαρμόζει τους ερμηνευτικούς κανόνες των δικαιοπραξιών. Και στις δύο περιπτώσεις, μη προσφυγής ή και προσφυγής στους ερμηνευτικούς κανόνες των δικαιοπραξιών.