Ευθύνη παρέχοντος υπηρεσίες· προϋποθέσεις θεμελίωσης ευθύνης· υποχρέωση πίστης τραπεζών και προστασίας των συμφερόντων των πελατών τους· η ως άνω υποχρέωση της τράπεζας στηρίζεται στην συναγόμενη από τα άρθρα 281 και 288 ΑΚ αρχή της καλής πίστης, που επιβάλλει στα εντεταλμένα όργανα αυτής την ενδεδειγμένη θετική ενέργεια προς αποτροπή ζημίας του πελάτη της ακόμη δε και στην ευθύνη της ως παρέχουσας υπηρεσίες κατά το άρθρο 8 Ν. 2251/1994, η οποία μπορεί να είναι είτε ενδοσυμβατική είτε αδικοπρακτική, ανεξαρτήτως προϋφιστάμενης ενοχικής σχέσης μεταξύ του παρέχοντος τις υπηρεσίες και του ζημιωθέντος και θεσπίζει για τις τράπεζες συναλλακτικές υποχρεώσεις πρόνοιας και ασφάλειας έναντι του καταναλωτικού κοινού, η παραβίαση των οποίων συνιστά, εκτός της αθέτησης της σύμβασης και αδικοπραξία· χαρακτηρισμός πελάτη τράπεζας  ως μη συνεργάσιμου δανειολήπτη, χωρίς να συντρέχουν εν προκειμένω οι όροι χαρακτηρισμού αυτού, συνιστά υπαίτια προσβολή του δικαιώματος της προσωπικότητας του, που συνιστά και θεμελιώνει και το στοιχείο του παρανόμου της αδικοπρακτικής ευθύνης.