Με αφορμή σχετική επιστολή της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου απευθύνει οδηγίες στους Εισαγγελείς της χώρας, για την αντιμετώπιση του ζητήματος των επαναπροωθήσεων.

Μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι καταρχήν υφίσταται διακριτική ευχέρεια των Εισαγγελέων να απόσχουν από την ποινική δίωξη για είσοδο αλλοδαπού στο ελληνικό έδαφος χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις (δυνάμει του άρθρου 83 παρ. 2 του Ν. 3386/2005). Ενόψει όμως του άρθρου 31 παρ. 1 της Διεθνούς Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για τους πρόσφυγες,  η παράνομη είσοδος δεν διώκεται κατά το δοκούν, αλλά κατ’ οικονομία και, πάντως, όχι κατά ατόμων που πιθανολογείται ότι έχουν προσφυγική ιδιότητα και έχουν τηρήσει τις λοιπές προϋποθέσεις της εν λόγω σύμβασης.

Περαιτέρω, αναφέρεται στο ιδιαιτέρως αναλυτικό βούλευμα ΣυμβΕφΘρακ 342/2020, με το οποίο εμπλουτίστηκε η ελληνική νομολογία, ενώ υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με την ΚΥΑ 42799/ΦΕΚ Β΄2425/07.06.2021, η Τουρκία έχει χαρακτηρισθεί ως ασφαλής τρίτη χώρα για αιτούντες άσυλο με χώρες καταγωγής τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και τη Σομαλία.

Τέλος, παραπέμπει στην πρόσφατη απόφαση της 13.02.2020 του ΕΔΔΑ στην υπόθεση N. D. και N. T. κατά Ισπανίας, που δέχθηκε ότι η Ισπανία δεν παραβίασε το άρθρ. 4 του Δ' Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, ούτε το άρθρ. 13 αυτής, επειδή οι προσφεύγοντες δεν χρησιμοποίησαν τις νόμιμες διαδικασίες για την απόκτηση νόμιμης εισόδου στο Ισπανικό έδαφος, οι οποίες ήταν πράγματι διαθέσιμες και προσβάσιμες σε αυτούς, αλλά έθεσαν τον εαυτό τους σε κίνδυνο συμμετέχοντας στην βίαιη ομαδική παραβίαση του συνοριακού φράχτη της Μελίγια.