Αναζήτηση  |  Online Συνδρομές  |  Επικαιρότητα  |  Με μια ματιά  |  Σχετικά  |  Βοήθεια  |  Συχνές ερωτήσεις  |  Επικοινωνία  |  Sakkoulas.gr

Πρόσφατη νομολογία


 

14 Σεπ 2023

ΔΠρΚαβ 241/2023: Δεν συντρέχει αστική ευθύνη του Δημοσίου λόγω μη έγκρισης επιδότησης παραμεθορίων περιοχών

Με την κρινόμενη αγωγή, η ενάγουσα ζήτησε να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγόμενου νπδδ να της καταβάλει, νομιμοτόκως από την ημέρα της όχλησής του από αυτήν στις 25.5.2020, άλλως δε από την επίδοση της αγωγής αποζημίωση, σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 106 του Εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα (Εισ.Ν.Α.Κ.), για ζημία που ισχυρίζεται ότι υπέστη από την, κατά τα προβαλλόμενα, παράνομη παράλειψη του εναγομένου να της καταβάλει την προβλεπόμενη στο άρθρο 21 του ν. 1767/1988 επιδότηση κόστους μισθοδοσίας για το χρονικό διάστημα από 1.1.2016 έως 31.12.2019. Άλλως και όλως επικουρικώς, η ενάγουσα ζήτησε αποζημίωση κατ’ επίκληση των διατάξεων περί αδικαιολόγητου πλουτισμού (άρθρο 904 και επ. του Α.Κ.), καθότι το εναγόμενο ν.π.δ.δ. κατέστη, κατά τους ισχυρισμούς της, πλουσιότερο σε βάρος της δικής της περιουσίας χωρίς νόμιμη αιτία. Λαμβανομένου υπόψη ότι με τη διάταξη του άρθρου 87 παρ. 1 του ν. 4706/2020 καταργήθηκαν από 1.1.2016 τόσο το άρθρο 21 του ν. 1767/1988, όσο και οι κανονιστικές διοικητικές πράξεις που είχαν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση αυτού —συμφώνως προς το σκεπτικό της 305/2020 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας— και ότι, συνεπώς, μετά την ημερομηνία αυτή οι επιχειρήσεις του άρθρου 21 του ν. 1767/1988 δεν δικαιούνται να επιδοτηθούν για μέρος του εργοδοτικού τους κόστους κατά τα οριζόμενα στο ήδη καταργηθέν άρθρο του αυτού νόμου και τις κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσες υπουργικές αποφάσεις, το Δικαστήριο κρίνει ότι εκ της μη καταβολής της ένδικης επιδότησης για το επίδικο διάστημα (1.1.2016 - 31.12.2019) δεν στοιχειοθετείται αδικοπρακτική ευθύνη του εναγόμενου Οργανισμού και ότι, ως εκ τούτου, οι κατ’ αυτού ένδικες αξιώσεις της ενάγουσας εταιρείας παρίστανται αβάσιμες. Απορριπτέα, εξάλλου, κρίθηκε η αγωγή αυτή και κατά την επικουρική βάση της, πρωτίστως διότι αυτή έχει επιβοηθητικό χαρακτήρα και δύναται να ασκηθεί μόνον εφόσον ελλείπουν οι προϋποθέσεις για την έγερση κύριας αγωγής ή αγωγής από αδικοπραξία, εκτός αν θεμελιώνεται σε πραγματικά περιστατικά διαφορετικά ή πρόσθετα από εκείνα στα οποία στηρίζεται η κύρια αγωγή ή αγωγή από αδικοπραξία, προϋποθέσεις που δεν συντρέχουν εν προκειμένω.

 

 

Σύνδεσμος

 
ΔΠρΚαβ 241/2023 - Πλήρες κείμενο