Το αιτούν δικαστήριο (διοικητικό πρωτοδικείο περιφέρειας Λατίου, Ιταλία) κατέθεσε στο ΔΕΕ δύο αιτήσεις προδικαστικής απόφασης με αντικείμενο την ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 13 Οδηγ. 2005/36/ΕΚ, αναφορικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων υποκειμένου που διαθέτει τίτλο εκπαίδευσης, ο οποίος του παρέχει το δικαίωμα άσκησης, στο κράτος μέλος καταγωγής, ενός νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος. Οι αιτήσεις προδικαστικής απόφασης κατατέθηκαν στο πλαίσιο δύο ένδικων διαφορών, μεταξύ, αντιστοίχως, της EW και του Ministero dell’Istruzione e del Merito (Υπουργείου Παιδείας, Ιταλία) καθώς και του Ministero dell’Università e della Ricerca (Υπουργείου Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και Έρευνας, Ιταλία) και της LO και του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με την απόρριψη των αιτήσεων της EW και της LO με τις οποίες ζητούσαν την αναγνώριση τίτλου, ο οποίος είχε χορηγηθεί από το Universidad Cardenal Herrera – CEU της Βαλένθια (Ισπανία), προκειμένου να ασκήσουν το επάγγελμα του ειδικευμένου εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης. Σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ, οι αρχές κράτους μέλους, όταν επιλαμβάνονται αίτησης που υποβάλλει πολίτης της Ένωσης για τη χορήγηση άδειας άσκησης επαγγέλματος η πρόσβαση στο οποίο εξαρτάται, κατά την εθνική νομοθεσία, από την κατοχή διπλώματος ή επαγγελματικού τίτλου, ή ακόμη από περιόδους πρακτικής άσκησης, οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη, τόσο το σύνολο των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων, όσο και τη συναφή πείρα του ενδιαφερομένου, προβαίνοντας σε συγκριτική εξέταση μεταξύ, αφενός, των ικανοτήτων που πιστοποιούνται με αυτά τα διπλώματα και αυτή την πείρα και, αφετέρου, των γνώσεων και προσόντων που απαιτούνται από την εθνική νομοθεσία. Η συγκεκριμένη διαδικασία συγκριτικής εξέτασης προϋποθέτει αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τους τίτλους πιστοποίησης επαγγελματικών προσόντων, οι οποίοι χορηγούνται από το κάθε κράτος μέλος. Ως εκ τούτου, η αρχή του κράτους μέλους υποδοχής οφείλει κατ’ αρχήν να θεωρήσει ως ακριβές ένα έγγραφο όπως ιδίως έναν τίτλο εκπαίδευσης που έχει χορηγηθεί από την αρχή άλλου κράτους μέλους. Στην περίπτωση που ο τίτλος εκπαίδευσης, που έχει αποκτηθεί στο κράτος μέλος καταγωγής, έχει χορηγηθεί από ιδιωτικό φορέα ο οποίος δεν έχει εξουσιοδοτηθεί από τις αρμόδιες αρχές του κράτους αυτού να χορηγεί τίτλους εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματικά προσόντα, δεν χωρεί επίκληση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης επί της οποίας στηρίζεται το σύστημα αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων στην Ένωση, κατά συνέπεια δε ο χορηγηθείς από έναν τέτοιο φορέα τίτλος δεν έχει «χορηγηθεί από κράτος μέλος» και επομένως όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται στο κράτος αυτό αλλά δεν παρέχει και καμία εγγύηση όσον αφορά το επίπεδο και την ποιότητα των ικανοτήτων που πιστοποιεί. Το ΔΕΕ κατέληξε στην κρίση ότι τα άρθρα 45 & 49 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι δεν επιβάλλουν στο κράτος μέλος υποδοχής την υποχρέωση να λαμβάνει υπόψη, στο πλαίσιο της εξέτασης αίτησης για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, τίτλο εκπαίδευσης αποκτηθέντα σε άλλο κράτος μέλος ο οποίος δεν αναγνωρίζεται νομίμως από το κράτος αυτό και στερείται οποιουδήποτε επίσημου χαρακτήρα στο εν λόγω κράτος.