Πρόσφατη νομολογία
28 Μαρ 2024
ΜΕφΑνΚρ 55/2024: Αν η έφεση δεν περιέχει έναν τουλάχιστον ορισμένο λόγο έφεσης απορρίπτεται ως απαράδεκτη, συμπαρασύροντας και τους ασκηθέντες πρόσθετους λόγους
Έφεση· αοριστία· η αοριστία του εφετηρίου δεν μπορεί να συμπληρωθεί με τις προτάσεις ή με παραπομπή σε άλλα έγγραφα, έστω και της ίδιας δίκης· οι αόριστοι λόγοι της έφεσης εξομοιώνονται με ανύπαρκτους και απορρίπτονται ως απαράδεκτοι και κατ’ αυτεπάγγελτη έρευνα του δικαστηρίου· σε περίπτωση, δε, έλλειψης λόγου έφεσης σαφούς και ορισμένου, το δικόγραφο κηρύσσεται άκυρο και αυτεπαγγέλτως η έφεση απορρίπτεται· αν η έφεση δεν περιέχει έναν τουλάχιστον ορισμένο λόγο έφεσης, απορρίπτεται ως απαράδεκτη, συμπαρασύροντας και τους ασκηθέντες πρόσθετους λόγους. Εκκλητές αποφάσεις· η εν μέρει οριστική απόφαση που περιέχει οριστικές διατάξεις δεν μπορεί να προσβληθεί αυτοτελώς με έφεση· σε περίπτωση αντικειμενικής σώρευσης στο ίδιο δικόγραφο περισσοτέρων αιτήσεων παροχής έννομης προστασίας του ίδιου ενάγοντος κατά του ίδιου εναγομένου, η απόφαση που περατώνει τη δίκη ως προς μία από τις αιτήσεις αυτές, χωρίς να αποφαίνεται οριστικά για την άλλη, όπως όταν τάσσει αποδείξεις γι’ αυτήν, δεν υπόκειται σε έφεση, ιδίως όταν οι αξιώσεις που έχουν υποβληθεί τελούν μεταξύ τους σε σχέση εξάρτησης, η μία δηλαδή είναι παρεπόμενη της άλλης και η επίλυση της διαφοράς εξαρτάται από την επίλυση της άλλης· τούτο συμβαίνει και στη δίκη διανομής, όταν το δικαστήριο αναγνωρίζει ότι οι διάδικοι είναι συγκληρονόμοι και συγκύριοι του διανεμητέου ή των διανεμητέων και με άλλη διάταξή του διατάσσει πραγματογνωμοσύνη για το δυνατό ή αδύνατο της αυτούσιας διανομής.
Σύνδεσμος
ΜΕφΑνΚρ 55/2024 - Πλήρες κείμενο
